Buddhist principles and problem solving and economic development
Main Article Content
Abstract
This article has objectives are to study the principles of Buddhism and problems solving and economic in the Idea of Buddhism. Buddhism is the teachings or concepts in Buddhism that are directly related to the economic. There are quite a number of the teachings or concept of Buddhism known as "Buddha dharma" that are related to or can be applied to economic matters. The purpose of the economic that to heal or satisfy of human needs to achieve complete wealth Or it can said simply it's for people to have a good life, Or have a higher standard of living economically, it is considered the more well-being with consumer goods, the More life can be very happy and comfortable, and believe when there is a product and providing services that are Produced to the public more thoroughly People will be happy and well-being. Such Happiness therefore, it can be said that it is Material happiness.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
คูณ โทขันธ์. พุทธศาสนากับชีวิตประจำวัน. กรุงเทพมหานคร: โอเดียนสโตร์. ๒๕๓๒.
เชาว์ โรจนแสง. การตลาดและกระบวนการบริหารการตลาด เอกสารการสอนชุดวิชาการบริหารการตลาด เล่ม ๑ หน่วยที่ ๑ สาขาวิชาวิทยาการจัดการ. นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช, ๒๕๔๐.
ณรงค์ศักดิ์ ธนวิบุลย์ชัย, ดร. และคณะ. หลักเศรษฐศาสตร์เบื้องต้น. (หน่วยที่ ๑-๘). พิมพ์ครั้งที่ ๑๒.นนทบุรี: คณะเศรษฐศาสตร์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช, ๒๕๓๔.
ณัฐพล ขันธไชย. แนวความคิดและทฤษฎีในการพัฒนาประเทศและการพัฒนาชนบท. ในการบริหารงานพัฒนาชุมชน, ๒๕๒๗.
ดิเรก ฤกษ์หร่าย. การพัฒนาชนบท: เน้นการพัฒนาสังคมและแนวคิดความจำเป็นพื้นฐาน. กรุงเทพมหานคร: ห้างหุ้นส่วนจำกัดภาพพิมพ์, ๒๕๒๔.
ตรีรณ พงศ์เมฆพัฒน์. เศรษฐศาสตร์บนทางสายกลาง. The Middle Path of Economics. กรุงเทพมหานคร: มูลนิธิสถาบันสร้างสรรค์, ๒๕๖๐.
นราทิพย์ ชุติวงศ์. หลักเศรษฐศาสตร์: จุลเศรษฐศาสตร์. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยบูรพา, ๒๕๓๒.
พระมหาจุลศักดิ์ จิรวฑฺฒโน (รถน้อย). “แนวคิดและวิธีการแก้ปัญหาเศรษฐกิจแนวพุทธของปราชญ์อีสาน”. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, ๒๕๔๗.
พุทธทาสภิกขุ. รากฐานที่มั่นคง แห่งความเป็นมนุษย์. กรุงเทพมหานคร: ธรรมสภา, ๒๕๒๑.
พุทธทาสภิกขุ. การสังคมสงเคราะห์ส่วนที่ยังขาดอยู่. นนทบุรี: พิมพ์ดี, ๒๕๓๗.
ภัทรพร สิริกาญจน. เอกสารวิชาการเรื่อง “สามทศวรรษของการพัฒนามนุษย์ สังคม และ เศรษฐกิจไทย”. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, ๒๕๓๑.
ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๓๙. กรุงเทพมหานคร: อักษรเจริญ, ๒๕๓๙.
ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒. กรุงเทพมหานคร: นานมีบุ๊คส์พับลิเคชั่นส์, ๒๕๔๖.
สุชีพ ปุญญานุภาพ. พระไตรปิฏก ฉบับสำหรับประชาชน. พิมพ์ครั้งที่ ๑๕. กรุงเทพมหานคร: มหา มกุฏราชวิทยาลัย, ๒๕๓๗.
สุนทรี โคมิน. “ผลกระทบของการพัฒนาในแง่มุมของจิตวิทยาสังคม”. พัฒนบริหารศาสตร์. ปีที่ ๑๙ ฉบับ ที่ ๓ กรกฎาคม ๒๕๒๒.
อภิชัย พันธเสน. พุทธเศรษฐศาสตร์ วิวัฒนาการ ทฤษฎีและการประยุกต์กับเศรษฐศาสตร์สาขาต่าง ๆ. พิมพ์ครั้งที่ ๓. กรุงเทพมหานคร: อมรินทร์, ๒๕๔๗.
Samuelson, Paul A. and William D. Nordhaus. Microeconomics. 18th ed. New York: McGraw – Hill, 2005.
พุทธศาสนากับการแก้ปัญหาเศรษฐกิจ. [ออนไลน์] แหล่งที่มา : https: //www.baanjomyut.com library_4/political_crisis/02.html [๑๔ สิงหาคม ๒๕๖๕].
ระบบเศรษฐกิจ. [ออนไลน์]. แหล่งที่มา : http://mosszyeuei.blogspot.com [๑๔ สิงหาคม ๒๕๖๕].
สุทธิชัย เจนการ. การพัฒนาเศรษฐกิจตามหลักของพระพุทธศาสนา. [ออนไลน์]. แหล่งที่มา : https: //saoc.rtaf.mi.th/images/ONE_DS/10.pdf [๑๔ สิงหาคม ๒๕๖๕].