The Thai Nuns with Diverse Roles
Main Article Content
Abstract
This article aims to present the story of nuns in their role in Buddhism and their good relationship with society. Despite the obstacles and impacts on the role of the nun, the nuns continue to do their best to fulfill their duties and overcome such restrictions. As a result, nuns have more work and roles that are accepted by society, which is undeniable that the social structure and support of the people in society benefit from this. It greatly influenced the well-being and progress of religious clergy practice. That means religion cannot exist independently of the reality in society. We hope that Thai society will accept and create fairer ethical standards for nuns.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กฤษณา รักษาโฉมและคณะ. “สภาพปัญหาและแนวทางการเข้าถึงการศึกษาระดับสูงของแม่ชี”. รายงานการวิจัย. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, ๒๕๕๖.
เจริญ ธิชากรณ์. “การทำงานของแม่ชีไทยในฐานะผู้ให้บริการในโครงการต่าง ๆ ของสถาบันแม่ชีไทย”. วิทยานิพนธ์สังคมสงเคราะห์ศาสตรมหาบัณฑิต ภาควิชาสังคมสงเคราะห์ศาสตร์. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, ๒๕๔๔.
เดือน คำดี. “การรือฟื้น ภิกษุณีสงฆ์ของฝ่ายเถรวาท”. วารสารพุทธศาสน์ศึกษา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. ปีที่ ๑๕ ฉบับที่ ๓ (กันยายน - ธันวาคม ๒๕๕๑) : ๖.
นิโกลาส์ แชรแวส. ประวัติศาสตร์ธรรมชาติและการเมือง. พิมพ์ครั้งที่ ๖. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์ศรีปัญญา, ๒๕๖๑.
ประคอง งามชัยภูมิ. “การวิเคราะห์ความเป็นนักบวชของแม่ชีไทยในพระพุทธศาสนาเถรวาท”. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาปรัชญา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, ๒๕๕๗.
ประคอง สิงหนาทนิติรักษ์. “บทบาทของแม่ชีไทยในการพัฒนาสังคม”. วิทยานิพนธ์สังคมสงเคราะห์ศาสตรมหาบัณฑิต คณะสังคมสงเคราะห์. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, ๒๕๑๖.
ปาริชาด สุวรรณบุบผา. "รายงานการวิจัยเรื่อง : แม่ชีกับภารกิจทางการศึกษาในประเทศไทย". รายงานการวิจัย. กรุงเทพมหานคร: กลุ่มงานศาสนากับการเรียนรู้, ๒๕๔๕.
พงษ์เทพ สันติกุล. สวัสดิการสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ในยุคสมัยโลกาภิวัตน์. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, ๒๕๕๙.
พระครูวิสุทธิสีลาภิวัฒน์. “รูปแบบและการจัดการ : ศูนย์อบรมเด็กก่อนเกณฑ์ในวัด”. วารสารมจรมนุษยศาสตร์ปริทรรศ์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. ปีที่ ๒ ฉบับที่ ๒ (กรกฎาคม – ธันวาคม ๒๕๕๙) : ๗๙.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป. อ. ปยุตฺโต). พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์. พิมพ์ครั้งที่ ๒๗. กรุงเทพมหานคร: มูลนิธิการศึกษาเพื่อสันติภาพ พระธรรมปิฎก, ๒๕๕๙.
พระไพศาล วิสาโล. พุทธศาสนาไทยในอนาคตแนวโน้มและทางออกจากวิกฤต. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์ มูลนิธิสดศรีสฤษดิ์วงศ์, ๒๕๔๖.
พระมหาปริญณภัสทร์ รุจิธมฺโม และปฐมพงศ์ ศุภเลิศ. “พระสงฆ์กับการจัดการศึกษาสงเคราะห์”. วารสารครุศาสตร์ปริทรรศ์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. ปีที่ ๓ ฉบับที่ ๒ (พฤษภาคม – สิงหาคม ๒๕๕๙) : ๑๑๖.
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. พระไตรปิฎกภาษาไทย เล่มที่ ๒๐. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, ๒๕๓๙.
มัลลิกา ภูมะธน และคณะ. “พระพุทธศาสนาเถรวาท : สิทธิทางเพศกับการบวชในสังคมไทย”. วารสาร มจร กาญจนปริทรรศน์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. ปีที่ ๑ ฉบับที่ ๑ (มกราคม - เมษายน ๒๕๖๔) : ๒๔.
สำนักงานคณะกรรมการกฤษฎีกา. บันทึกสำนักงานคณะกรรมการกฤษฎีกา เรื่องสิทธิเลือกตั้งของชี และแม่ชีตามรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย. เรื่องเสร็จที่ ๑๕๔๔/๒๕๕๖, ๒๕๕๖.
สุขใจ พุทธวิเศษ. “สถานภาพและบทบาทของแม่ชีในสังคมไทย”. วิทยานิพนธ์สังคมวิทยามหาบัณฑิต สาขาวิชาสังคมวิทยาและมานุษยวิทยา. บัณฑิตวิทยาลัย: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, ๒๕๒๗.