แม่ชีไทยกับบทบาทที่หลากหลาย
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มุ่งหมายที่จะนำเสนอเรื่องราวของแม่ชีในด้านบทบาททางพระพุทธศาสนา และความสัมพันธ์อันดีในบทบาทของแม่ชีที่มีให้กับสังคม ภายใต้บริบทที่ถูกจำกัดทางสถานภาพที่ไม่แน่ชัดระหว่างนักบวชกับอุบาสิกา แม้นว่าประเด็นดังกล่าวจะก่อให้เกิดอุปสรรคและมีผลกระทบต่อบทบาทของแม่ชีแต่แม่ชีก็ยังคงพยายามทำหน้าที่ของตนอย่างเต็มที่ และก้าวข้ามข้อจำกัดดังกล่าว ทำให้แม่ชีมีผลงานและมีบทบาทอันหลากหลายที่สังคมยอมรับมากขึ้น ซึ่งก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าโครงสร้างทางการปกครองและการได้รับการเกื้อกูลจากคนในสังคม มีอิทธิพลต่อความเป็นอยู่และความก้าวหน้าต่อการปฏิบัติในเชิงนักบวชทางศาสนาอย่างมาก นั่นหมายถึงศาสนาไม่สามารถดำรงอยู่ได้อย่างเป็นเอกเทศจากความเป็นจริงในสังคมผู้เขียนหวังเป็นอย่างยิ่งว่าสังคมไทยจะยอมรับและสร้างมาตรฐานทางจริยธรรมอย่างเป็นธรรมให้กับแม่ชีมากขึ้น
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กฤษณา รักษาโฉมและคณะ. “สภาพปัญหาและแนวทางการเข้าถึงการศึกษาระดับสูงของแม่ชี”. รายงานการวิจัย. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, ๒๕๕๖.
เจริญ ธิชากรณ์. “การทำงานของแม่ชีไทยในฐานะผู้ให้บริการในโครงการต่าง ๆ ของสถาบันแม่ชีไทย”. วิทยานิพนธ์สังคมสงเคราะห์ศาสตรมหาบัณฑิต ภาควิชาสังคมสงเคราะห์ศาสตร์. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, ๒๕๔๔.
เดือน คำดี. “การรือฟื้น ภิกษุณีสงฆ์ของฝ่ายเถรวาท”. วารสารพุทธศาสน์ศึกษา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. ปีที่ ๑๕ ฉบับที่ ๓ (กันยายน - ธันวาคม ๒๕๕๑) : ๖.
นิโกลาส์ แชรแวส. ประวัติศาสตร์ธรรมชาติและการเมือง. พิมพ์ครั้งที่ ๖. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์ศรีปัญญา, ๒๕๖๑.
ประคอง งามชัยภูมิ. “การวิเคราะห์ความเป็นนักบวชของแม่ชีไทยในพระพุทธศาสนาเถรวาท”. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาปรัชญา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, ๒๕๕๗.
ประคอง สิงหนาทนิติรักษ์. “บทบาทของแม่ชีไทยในการพัฒนาสังคม”. วิทยานิพนธ์สังคมสงเคราะห์ศาสตรมหาบัณฑิต คณะสังคมสงเคราะห์. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, ๒๕๑๖.
ปาริชาด สุวรรณบุบผา. "รายงานการวิจัยเรื่อง : แม่ชีกับภารกิจทางการศึกษาในประเทศไทย". รายงานการวิจัย. กรุงเทพมหานคร: กลุ่มงานศาสนากับการเรียนรู้, ๒๕๔๕.
พงษ์เทพ สันติกุล. สวัสดิการสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ในยุคสมัยโลกาภิวัตน์. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, ๒๕๕๙.
พระครูวิสุทธิสีลาภิวัฒน์. “รูปแบบและการจัดการ : ศูนย์อบรมเด็กก่อนเกณฑ์ในวัด”. วารสารมจรมนุษยศาสตร์ปริทรรศ์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. ปีที่ ๒ ฉบับที่ ๒ (กรกฎาคม – ธันวาคม ๒๕๕๙) : ๗๙.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป. อ. ปยุตฺโต). พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์. พิมพ์ครั้งที่ ๒๗. กรุงเทพมหานคร: มูลนิธิการศึกษาเพื่อสันติภาพ พระธรรมปิฎก, ๒๕๕๙.
พระไพศาล วิสาโล. พุทธศาสนาไทยในอนาคตแนวโน้มและทางออกจากวิกฤต. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์ มูลนิธิสดศรีสฤษดิ์วงศ์, ๒๕๔๖.
พระมหาปริญณภัสทร์ รุจิธมฺโม และปฐมพงศ์ ศุภเลิศ. “พระสงฆ์กับการจัดการศึกษาสงเคราะห์”. วารสารครุศาสตร์ปริทรรศ์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. ปีที่ ๓ ฉบับที่ ๒ (พฤษภาคม – สิงหาคม ๒๕๕๙) : ๑๑๖.
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. พระไตรปิฎกภาษาไทย เล่มที่ ๒๐. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, ๒๕๓๙.
มัลลิกา ภูมะธน และคณะ. “พระพุทธศาสนาเถรวาท : สิทธิทางเพศกับการบวชในสังคมไทย”. วารสาร มจร กาญจนปริทรรศน์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. ปีที่ ๑ ฉบับที่ ๑ (มกราคม - เมษายน ๒๕๖๔) : ๒๔.
สำนักงานคณะกรรมการกฤษฎีกา. บันทึกสำนักงานคณะกรรมการกฤษฎีกา เรื่องสิทธิเลือกตั้งของชี และแม่ชีตามรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย. เรื่องเสร็จที่ ๑๕๔๔/๒๕๕๖, ๒๕๕๖.
สุขใจ พุทธวิเศษ. “สถานภาพและบทบาทของแม่ชีในสังคมไทย”. วิทยานิพนธ์สังคมวิทยามหาบัณฑิต สาขาวิชาสังคมวิทยาและมานุษยวิทยา. บัณฑิตวิทยาลัย: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, ๒๕๒๗.