An Analysis on Language for Buddhism Propagation: A Case Study of Dhamma Discourse in Facebook Page “Phra Sakda Suntaro”
Main Article Content
Abstract
This research aims to analyze the linguistic strategies used by Phra Sakda Suntaro for the dissemination of Dhamma teachings. This research is a qualitative content analysis based on the concept of Jantima Angkapanichkit. The data was collected from transcribed Dhamma teachings taken from video clips of Phra Sakda Suntaro, published on the Facebook page "Phra Sakda Suntaro" between January 1, 2020, and December 31, 2022, totaling 723 clips.
The study found that Phra Sakda Suntaro employed five linguistic strategies in disseminating Dhamma teachings: (1) lexical strategies, (2) modification strategies, (3) discourse-pragmatic strategies, (4) rhetorical strategies, and (5) other strategies. Phra Sakda has the distinctive features, such as the use of sound play, repetition, idioms, and rhyming.
Article Details

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
เจตน์ ตันติวณิชชานนท์. “บทบาทของพระพุทธศาสนาในการพัฒนาชาติ : มุมมองของอาจารย์ ป๋วยอึ๊ง ภากรณ์”. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. ปีที่ ๔ ฉบับที่ ๒ (กรกฎาคม - ธันวาคม ๒๕๕๙): ๓๔๑-๓๕๕.
ชัชวิน วรปัญญาภา. “การเปลี่ยนแปลงสถานะของศาสนาพุทธในประเทศไทยภายหลังการเปลี่ยนผ่านอำนาจทางการเมือง”. รายงานการประชุมวิชาการสาขานิติศาสตร์ระดับชาติครั้งที่ 1 หัวข้อ “ระบบกฎหมายไทย : ปฏิรูป / เปลี่ยนผ่าน/ ปฏิสังขรณ์”. (มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, ๒๕๖๑): ๒๑๗-๒๓๔.
ทรงธรรม วงศ์วิรุฬห์. “การวางโครงเรื่อง ในปริเฉทเรื่องเล่า จากประสบการณ์ตรงและประสบการณ์อ้อมในภาษาไทย”. วิทยานิพนธ์อักษรศาสตรมหาบัณฑิต. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, ๒๕๔๗.
ทวีศักดิ์ ทองทิพย์, ชนิศร์ ชูเลื่อน, พระใบฎีกาสุพจน์ ตปสีโล, สหัทยา วิเศษ, และ ธนู ศรีทอง. “ภูมิศาสตร์วัฒนธรรม : ประวัติศาสตร์ เส้นทางการเผยแผ่พระพุทธศาสนาและหลักพุทธธรรมในประเทศไทย”. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสุรินทร์. ปีที่ ๒๑ ฉบับที่ ๒ (กรกฎาคม – ธันวาคม ๒๕๖๒): ๘๙-๑๐๐.
ปวิรศา ประดิษฐศร. “ปริจเฉทการเล่าข่าวในรายการโทรทัศน์ : "เรื่องเล่าเช้านี้" และ "เรื่องเล่าเสาร์-อาทิตย์". วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์, ๒๕๖๐.
พระครูปลัดสุวัฑฒนพรหมจริยคุณ (คำมาก). “พระพุทธศาสนากับการพัฒนาทางการเมืองการปกครองในสังคมไทย”. วารสารปัญญาปณิธาน. ปีที่ ๕ ฉบับที่ ๑ (มกราคม - มิถุนายน ๒๕๖๓): ๑-๑๔.
พระเริ่ม ไขตะขบ, นลินทิพย์ พิมพ์กลัด, และ กิ่งแก้ว ปะติตังโข. “แนวทางการมีส่วนร่วมระหว่างวัดและชุมชน ในการจัดกิจกรรมวันสำคัญทางพระพุทธศาสนา”. วารสารวิชาการ Veridian E-Journal, Silpakorn University. ปีที่ ๑๐ ฉบับที่ ๑ (มกราคม - เมษายน ๒๕๖๐): ๑๘๙๕-๑๙๐๗.
พิชญาวี ทองกลาง. “กลวิธีทางภาษากับการนำเสนออัตลักษณ์เด็กไทยในหนังสือวันเด็กแห่งชาติ”. วารสารศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์. ปีที่ ๒๒ ฉบับที่ ๓ (กันยายน - ธันวาคม ๒๕๖๕): ๓๒๔-๓๕๔.
เพียรศิริ วงศ์วิภานนท์. “ปริจเฉท: แนวใหม่ในการศึกษาวากยสัมพันธ์ไทย”. วารสารภาษาและวรรณคดีไทย, ปีที่ ๔ ฉบับที่ ๒ (สิงหาคม ๒๕๓๐): ๒๕๗-๒๖๓.
วราพร สารกุล. “กลวิธีทางภาษากับการนำเสนออัตลักษณ์ของตุ๊ด จาก ไดอารี่ตุ๊ดซี่ส์ เดอะซีรีส์”. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี, ๒๕๖๓.
สมบูรณ์ วัฒนะ, ประยูร สุยะใจ, เริงวิชญ์ นิลโคตร, สุวิญ รักสัตย์ และ พีรวัฒน์ พันศิริ. “พระพุทธศาสนากับวิถีชีวิตคนไทยในดินแดนสุวรรณภูมิ”. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร. ปีที่ ๙ ฉบับที่ ๓ (พฤษภาคม ๒๕๖๔): ๙๕๐-๙๖๔.
Georgakopoulou, A. & Goutsos, D. Discourse Analysis: An Introduction. Edinburgh: Edinburgh University Press, 2001.