รูปแบบการพัฒนาสมรรถนะผู้บริหารของวิทยาลัยสงฆ์ สังกัด มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย รูปแบบการพัฒนาสมรรถนะผู้บริหารของวิทยาลัยสงฆ์ สังกัด มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ ๑)เพื่อศึกษาสมรรถนะและวิธีการพัฒนาพัฒนาสมรรถนะผู้บริหารของวิทยาลัย สังกัดมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ๒)เพื่อสร้างรูปแบบการพัฒนาสมรรถนะผู้บริหารของวิทยาลัยสงฆ์ สังกัดมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ๓) เพื่อประเมินรูปแบบการพัฒนาสมรรถนะผู้บริหารของวิทยาลัยสงฆ์ สังกัดมหาวิทยามหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
ผลการวิจัยพบว่าการวิเคราะห์องค์ประกอบสมรรถนะผู้บริหารของวิทยาลัยสงฆ์ สังกัดมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย ได้ ๖ องค์ประกอบ ได้แก่ ๑)การมีวิสัยทัศน๒)การสร้างองค์กรแห่งการเรียนรู้ ๓)การบริหารองค์กรและการจัดการเทคโนโลยีสารสนเทศ๔)การจัดการองค์กร๕)ความสัมพันธ์ระหว่างบุคคล๖)ความเป็นผู้นำที่ดีของผู้บริหารวิทยาลัยสงฆ์รูปแบบการพัฒนาสมรรถนะผู้บริหารของวิทยาลัยสงฆ์ สังกัดมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัยประกอบด้วย ๔ ส่วน ได้แก่ ส่วนที่ ๑ ส่วนนำ ส่วนที่ ๒ ส่วนเนื้อหาและแนวทางการพัฒนา ส่วนที่ ๓ ส่วนกระบวนการพัฒนาสมรรถนะผู้บริหารของวิทยาลัยสงฆ์ สังกัดมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย และส่วนที่ ๔ ส่วนเงื่อนไขความสำเร็จ การประเมินรูปแบบการพัฒนาสมรรถนะผู้บริหารของวิทยาลัยสงฆ์ สังกัด มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัยจำนวน ๔ ด้าน ได้แก่ ๑) ด้านความถูกต้อง ๒) ด้านความเหมาะสม ๓) ด้านความเป็นไปได้ และ ๔) ด้านความเป็นประโยชน์ อยู่ในระดับมาก
Article Details
เอกสารอ้างอิง
จรวยพร ธรณินทร์. บุคลิกภาพสำหรับนักบริหารมือเยี่ยมข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษา, ๒๗ (๔), ๗-๑๔. ๒๕๕๐.
ณรงค์วิทย์ แสงทอง. มารู้จัก Competency กันเถอะ. กรุงเทพมหานคร : เอชอาร์เซ็นเตอร์. ๒๕๕๗.
เทื้อน ทองแก้ว. สมรรถนะ(Competency):หลักและแนวปฏิบัติ. กรุงเทพมหานคร : มหาวิทยาลัยราชภัฎสวนดุสิต, ๒๕๕๐.
นภาเดช บุญเชิดชู. รูปแบบการพัฒนาสมรรถนะของผู้บริหารโรงเรียนตามมาตรฐานวิชาชีพทางการศึกษา. ปริญญาคุรุศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาบริหารการศึกษาจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร, ๒๕๕๓.
นิสดารก์ เวชยานนท์. Competency – base Approach. กรุงเทพมหานคร: กราฟิกโกซิสเต็มส์. ๒๕๔๙.
พัทธยา ชนะพันธ์. รูปแบบภาวะผู้นำทางการเรียนการสอนของผู้บริหารโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 30. ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา กรุงเทพมหานคร, ๒๕๕๕.
พัชรวิทย์ จันทร์ศิริสิร. การพัฒนาสมรรถนะทางการบริหาร. มหาสารคาม : สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, ๒๕๕๔
พระศรีวชิราภรณ์. อนาคตศึกษามหาวิทยาลัยสงฆ์ในประเทศไทย : กรณีศึกษามหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. วิทยานิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยนเรศวร. พิษณุโลก, ๒๕๕๒.
มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. คู่มือประกันคุณภาพการศึกษาภายในมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย พุทธศักราช ๒๕๕๗. กรุงเทพมหานคร : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, ๒๕๕๗.
มณภัสสรณ์ เสถียรบุตร. รูปแบบการพัฒนาสมรรถนะผู้บริหารสถานศึกษา สังกัด สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาจังหวัดยะลาเพื่อรองรับการเข้าสู่ประชาคมอาเซียน. วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา กรุงเทพมหานคร : มหาวิทยาลัยศรีปทุม. ๒๕๕๘.
วิชิต แสงสว่าง. การพัฒนารูปแบบองค์การแห่งการเรียนรู้ของมหาวิทยาลัยราชภัฏโดยวิธีการวิเคราะห์องค์ประกอบโครงสร้างเชิงเส้น. วารสารสุทธิปริทัศน์ ปีที่ : ๒๖ ฉบับที่ : ๗๙ (พฤษภาคม-สิงหาคม ๒๕๕๕) : ๑๓๑-๑๕๐.
วีระพงษ์ เดชบุญ. สมรรถนะทางการบริหารที่ส่งผลต่อความสำเร็จในการบริหารงานของผู้อำนวยการสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาในประเทศไทย. ปริญญาศึกษาศาสตร์ดุษฎีบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา ภาควิชาการศึกษาบัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์, ๒๕๕๗.
สำนักงานคณะกรรมการข้าราชการพลเรือน (ก.พ.). การปรับใช้สมรรถนะในการบริหารทรัพยากรมนุษย์. เอกสารประกอบการสัมมนา เรื่อง สมรรถนะของข้าราชการ วันที่ ๓๑ มกราคม ๒๕๔๘.
สํานักงานเลขาธิการคุรุสภา. เกณฑ์มาตรฐานวิชาชีพครูของคุรุสภา พ.ศ. ๒๕๓๗. กรุงเทพมหานคร: คุรุสภา, ๒๕๔๙.
สำนักงานคณะกรรมการข้าราชการพลเรือน (สำนักงานก.พ.). คู่มือการกำหนดสมรรถนะในราชการพลเรือน : คู่มือสมรรถนะทางการบริหาร. นนทบุรี : บริษัทประชุมช่างจำกัด, ๒๕๓๗.
สุทัศน์ คร่ำในเมือง. รูปแบบการพัฒนาสมรรถนะผู้บริหารเพื่อส่งเสริมคุณภาพการศึกษาของโรงเรียนตำรวจตระเวนชายแดน. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรดุษฎีบัณฑิต (การบริหารการศึกษาและผู้นำการเปลี่ยนแปลง). ปทุมธานี, ๒๕๕๓.
ศักดิ์ไทย สุรกิจบวร. การแสวงหาและแนวทางการพัฒนา ภาวะผู้นำของผู้บริหารมืออาชีพ กรณี ผู้บริหารการศึกษาและผู้บริหารสถานศึกษา. กรุงเทพมหานคร: สุวีริยาสาส์น, ๒๕๕๓.
Boyatzis, R.E. The Competence manager: A model for effective performance. New York: Wiley, 1982.
Eisner, E. “Educational Connoisseurship and Criticism: Their form and Functions in Educational Evaluation”. Journal of Aesthetic Evaluation or Education.Vol. 10 No.1 April, 1976.
Keeves, Peter J. Model and Model Building. Educational Research, Methodology. 1998.
McClelland, D.C. A Competency model for human resource management specialists to be used in the delivery of the human resource management cycle. Boston : Mcber. 1995.
Prahalad, C.K. and Hamel, G. The core competences of the corporation. Harvard Business Review. May- June: 1990.
Robert S. Kaplan and David P. Norton. “Mastering the Management System”. Harvard Business Review. January 2008.
Spencer, L.M. and Spencer, S.M. Competence at work: Model for superior performance. Wiley, New York.1993.
