การน้อมนำปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงกับการพัฒนาเศรษฐกิจชุมชน : กรณีบ้านถ่อนนาลับ หมู่ที่ ๑ ตำบลถ่อนนาลับ อำเภอบ้านดุง จังหวัดอุดรธานี

Main Article Content

นวรัตน์ บุญภิละ

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์ ๒ ประการ คือ ๑) เพื่อศึกษากลไกและกระบวนการในการน้อมนำเศรษฐกิจพอเพียงมาใช้เพื่อการปรับตัวของชุมชนภายใต้บริบทของระบบเศรษฐกิจในปัจจุบัน ๒) เพื่อวิเคราะห์แนวทางในการน้อมนำปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงมาใช้ในการพัฒนาชุมชนอย่างยั่งยืน ผลการวิจัยพบว่า ชุมชนบ้านถ่อนนาลับ เป็นชุมชนที่มีความสามารถโดยมีพื้นที่ฐานความมีจิตสำนึกที่ต้องการมีส่วนร่วมในการช่วยเหลือซึ่งกันและกัน มีความสามัคคี มีความรัก มีน้ำใจ มีความเอื้ออาทรต่อกัน  สามารถที่จะวิเคราะห์ปัญหา  เลือกแนวทางการไขแก้ปัญหาไปสู่การแก้ไขได้สำเร็จและนำไปสู่การแก้ไขปัญหาอื่นๆของชุมชน  ทำให้ชุมชนพึงตนเองได้อย่างมีศักดิ์ศรี ปัจจัยที่มีผลต่อความเข้มแข็งของชุมชน คือ มีการน้อมนำหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงเป็นกระบวนการตามหลัก ๓ ห่วง ๒ เงื่อนไข เข้ามาใช้ในการพัฒนาเศรษฐกิจชุมชน ชาวบ้านมีการพัฒนา มีส่วนร่วมในทุกขั้นตอนของการปฏิบัติงาน มีนักวิชาการพัฒนาและนักวิชาการจากภายนอกเป็นผู้ส่งเสริมและสนับสนุนในด้านต่างๆ ผ่านกิจกรรมของชุมชน เช่น กิจกรรมธนาคารข้าว กลุ่มป่าชุมชน กลุ่มออมทรัพย์ กลุ่มชาวนาเกษตรอินทรีย์ กลุ่มโรงสีชุมชน ร้านค้าชุมชน จนทำให้นำไปสู่กระบวนการสร้างความเข้มแข็งและยั่งยืน และได้รับรางวัลหมู่บ้านต้นแบบเศรษฐกิจพอเพียงของกระทรวงมหาดไทย ระดับประเทศในปี พ.ศ. ๒๕๕๔  


 

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
บุญภิละ น. “การน้อมนำปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงกับการพัฒนาเศรษฐกิจชุมชน : กรณีบ้านถ่อนนาลับ หมู่ที่ ๑ ตำบลถ่อนนาลับ อำเภอบ้านดุง จังหวัดอุดรธานี”. วารสารมหาจุฬาวิชาการ, ปี 4, ฉบับที่ 2, สิงหาคม 2018, น. 66-75, https://so04.tci-thaijo.org/index.php/JMA/article/view/141301.
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กรมการพัฒนาชุมชน.แผนยุทธศาตร์เศรษฐกิจชุมชนพึ่งตนเอง พ.ศ. ๒๕๔๒-๒๕๔๔. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ส่วนท้องถิ่น, ๒๕๔๒.

จิราณีย์ พันมูล. "กระบวนการพัฒนาชุมชนสู่วิถีพอเพียง : กรณีศึกษาบ้านนาเวียง อำเภอเกาะคา จังหวัดลำปาง". วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต. สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาตร์, ๒๕๕๔.

ใจมานัส พลอยดี. "ปัจจัยที่มีผลต่อความสำเร็จและความล้มเหลวของธุรกิจชุมชน : การเปรียบเทียบภาพรวมและภาพย่อย (อ.คำเขื่อนแก้ว จ.ยโสธร และอ.ลานสกา จ.นครศรีธรรมราช)". วิทยานิพนธ์เศรษฐศาตร์มหาบัณฑิต. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, ๒๕๕๔.

ฉัตรทิพย์ นาถสุภา. แนวคิดเศรษฐกิจชุมชนเสนอทางทฤษฎีในบริบทต่างสังคม. กรุงเทพมหานคร: อมรินทร์พริ้นติ้งแอนพลับลิชชิ่ง, ๒๕๔๐.

ชวาวุฒิ ลาภมาก. "ศึกษารูปแบบความรู้และกระบวนการขับเคลื่อนความรู้ตามแนวทฤษฏีเศรษฐกิจพอเพียง : กรณีชุมชนธรณีคำ แขวงโคกแฝด เขตหนองจอก กรุงเทพมหานคร". วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบันฑิต. สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหาร, ๒๕๕๓.

นิธิ เอียวศรีวงศ์. คนจนกับนโยบายการทำให้จนกับรัฐ. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์เรือนแก้วการพิมพ์, ๒๕๔๓.

ประเวศ วะสี. เศรษฐกิจพอเพียงและประชาสังคม แนวทางพลิกฟื้นเศรษฐกิจสังคม. กรุงเทพมหานคร: พิมพ์ดี, ๒๕๔๔.

ไพบูลย์ วัฒนศิริธรรม. แนวคิดเกี่ยวกับการพัฒนาเศรษฐกิจชุมชน. กรุงเทพมหานคร : เอดิสันเพรสปรดักส์, ๒๕๔๒.

มนุญ มุกข์ประดิษฐ์. "วิเคราะห์ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงอันเนื่องมาจากพระราชดำหริกับหลักธรรมในพระพุทธศาสนา". วิทยานิพนธ์ดุษฎีบัณฑิต.บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมห่จุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, ๒๕๒๘.

มงคล ด่านธานินทร์. เศรษฐกิจชุมชนพึ่งตนเองเชิงระบบ. กรุงเทพมหานคร : ซีเอ็ดยูเคชัน. มหาดไทย, ๒๕๔๑.

มัทนา พนานิรามัย และคณะ. "ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยด้านประชากร สังคมเศรษฐกิจ วัฒนธรรม ต่อความเป็นอยู่ที่ดีและความเข้มแข็งของชุมชนท้องถิ่นไทย". รายงานผลการวิจัย สถาบันทรัพยากรมนุษย์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, ๒๕๔๗.

สุนัย เศรษฐ์บุญสร้าง. แนวทางปฏิบัติ ๗ ขั้นสู้วิถีเศรษฐกิจพอเพียงจากแนวปฏิบัติสู่แนวคิดทางทฤษฎีของเศรษฐกิจพอเพียง. กรุงเทพมหานคร : ซีเอ็ดยูเคชั่น, ๒๕๔๙.

สุภางค์ จันทวานิช. การวิเคราะห์ข้อมูลในการวิจัยเชิงคุณภาพ. พิมพ์ครั้งที่ ๘. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, ๒๕๕๑.

เว็บไซต์

ธเนศ ศรีชัยลำพันธ์. การพัฒนาเศรษฐกิจชุมชน. [ออนไลน์]. แหล่งที่มา: http://fuangfah.econ.cmu.ac.th/teacher/thanes/files/Perfect%20Book2017.pdf [๑๕ มกราคม ๒๕๕๖].