บูรณาการพุทธธรรมกับระบบการดูแลสุขภาพระยะยาวสำหรับผู้สูงอายุของอำเภอศรีวิไล จังหวัดบึงกาฬ
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยเรื่องนี้ มีวัตถุประสงค์ ๓ ประการ ได้แก่ (๑) เพื่อศึกษาแนวคิดและหลักปฏิบัติในการดูแลสุขภาพระยะยาวสำหรับผู้สูงอายุตามแนวพุทธธรรม (๒) เพื่อศึกษาสภาพปัจจุบันและปัญหาระบบการดูแลสุขภาพระยะยาวสำหรับผู้สูงอายุของอำเภอศรีวิไล จังหวัดบึงกาฬ และ(๓) เพื่อบูรณาการพุทธธรรมกับระบบการดูแลสุขภาพระยะยาวสำหรับผู้สูงอายุของอำเภอศรีวิไล จังหวัดบึงกาฬ ผลการวิจัยพบว่า ในคำสอนทางพระพุทธศาสนา การดำรงชีวิตอยู่อย่างมีคุณภาพมีความสุขที่แท้จริงเป็นสิ่งสำคัญ จึงสอนให้ปฏิบัติทางกายและจิตใจควบคู่กันไปอย่างพอดีตามหลัก มัชฌิมาปฏิปทา ซึ่งสรุปได้ในหลักภาวนา ๔ เพื่อพัฒนาพฤติกรรมทางกาย พัฒนาศีล พัฒนาจิตใจ พัฒนาความรู้ความเข้าใจให้สมบูรณ์พร้อม สำหรับการวัดผลการพัฒนาตามหลักภาวนานั้น อาจใช้วิธีตรวจสอบคุณสมบัติของบุคคลโดยหลักภาวิต ๔ ประการ คือ ภาวิตกาย มีกายที่พัฒนาแล้ว ภาวิตศีล มีศีลที่พัฒนาแล้ว ภาวิตจิต มีจิตที่พัฒนาแล้ว และภาวิตปัญญา มีปัญญาที่พัฒนาแล้ว ซึ่งผู้สูงอายุสามารถนำมาบูรณาการเพื่อสร้างความสุขในชีวิตได้ โดยมีรูปแบบกิจกรรม คือ สุขสบาย สุขสนุก สุขสง่า สุขสว่าง และสุขสงบ
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กนิษฐา บุญธรรมเจริญ และภัทรพรรณ อดทน. การคาดประมาณความต้องการการดูแลระยะยาวในประชากรสูงอายุ. อ้างใน Srithamrongsawat, S., Bundhamcharoen, ใน Srithamrongsawat, S., Bundhamcharoen, K., Sasat, S. et al. 2009. Projection of demand and expenditure for institutional long-term care in Thailand. Health care reform
project: Thai-European Cooperation For Health., 2552.
จิรวุฒิ ศิริรัตน์. “การจัดสภาพแวดล้อมและที่อยู่อาศัยสำหรับผู้สูงอายุในทัศนะของผู้ปฏิบัติงาน”. วิทยานิพนธ์. สังคมสงเคราะห์ศาสตร์มหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, ๒๕๔๖.
ทิพวรรณ สุธานนท์. "การประยุกต์ใช้หลักพุทธธรรมในการดำเนินชีวิตอย่างมีความสุขของผู้สูงอายุ". วิทยานิพนธ์ หลักสูตรพุทธศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, ๒๕๕๖.
นิดา ตั้งวินิต. "การบูรณาการหลักพุทธธรรมกับการดูแลสุขภาพแบบองค์รวมในผู้สูงอายุ". วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาเขตเชียงใหม่, ๒๕๕๘.
ยุวดี แจ่มกังวาน. “ผลของการทำสมาธิร่วมกับดนตรีบรรเลงต่อคุณภาพการนอนหลับในผู้สูงอายุสถานสงเคราะห์คนชราวาสนะเวศม์”. วิทยานิพนธ์. วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, ๒๕๔๙.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต). พุทธธรรม. พิมพ์ครั้ง ๑๑. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. ๒๕๕๒.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต). พจนานุกรมพุทธศาสน์ฉบับประมวลศัพท์. พิมพ์ครั้งที่ ๑๗. กรุงเทพมหานคร: มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, ๒๕๕๔.
พระมหาทวี มหาปญฺโญ. "วิเคราะห์อายุสสธรรม ๕: หลักธรรมที่ช่วยให้อายุยืน ๕ ประการ ในคัมภีร์พระพุทธศาสนาเถรวาท". รายงานการวิจัย. สถาบันวิจัยพุทธศาสตร์ : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, ๒๕๕๖.
พิชญรัชต์ บุญช่วย. "การศึกษากระบวนการสร้างภาวนา ๔ โดยใช้หลักไตรสิกขา". วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, ๒๕๔๙.
ศิริพันธุ์ สาสัตย์. ทัศนา ชูวรรธนะปกรณ์. และคณะ. โครงการการศึกษารูปแบบสถานดูแลผู้สูงอายุระยะยาวในประเทศไทย. นนทบุรี สถาบันวิจัยระบบสาธารณสุข, ๒๕๕๒.
ศศิธร เขมาภิรัตน์. "การศึกษาเปรียบเทียบพุทธวิธีในการดูแลสุขภาพแบบองค์รวมกับการแพทย์แผนไทย". วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, ๒๕๔๘.
สำนักพัฒนาสุขภาพจิต กรมสุขภาพจิต. คู่มือความสุข ๕ มิติสำหรับผู้สูงอายุ. กรุงเทพมหานคร: บริษัทบียอนด์ พับลิสชิ่ง จำกัด, ๒๕๕๕.
สำนักงานส่งเสริมและพิทักษ์ผู้สูงอายุ (สทส.). แผนกลยุทธ์ ปี พ.ศ. ๒๕๕๖–๒๕๕๙. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานส่งเสริมและพิทักษ์ผู้สูงอายุ, ๒๕๕๖.
อุดมพร ชั้นไพบูลย์. การประยุกต์หลักไตรสิกขาเพื่อความสมดุลในชีวิตสำหรับผู้สูงวัย. วารสารรามคำแหงฉบับมนุษยศาสตร์ ปีที่ ๓๕ ฉบับที่ ๑. ภาควิชาสังคมวิทยาและมานุษยวิทยา คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยรามคำแหง, ม.ป.ป.
อุดมพร ชั้นไพบูลย์. สังคมวิทยาเกี่ยวกับการสูงวัย. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยรามคำแหง, ๒๕๔๙.
