ชุดวีดิทัศน์ฝึกทักษะอาชีพ เรื่องการตัดผม สำหรับนักเรียนระดับประถมศึกษา

Main Article Content

กมลเนตร จิตรตรีนิตย์
ทศพร แสงสว่าง

บทคัดย่อ

     วัตถุประสงค์การวิจัยเพื่อ (๑) หาประสิทธิภาพชุดวีดิทัศน์ฝึกทักษะอาชีพ เรื่องการตัดผม สำหรับนักเรียนระดับประถมศึกษา (๒) วัดทักษะหลังเรียนของนักเรียนระดับประถมศึกษาที่เรียนจากชุดวีดิทัศน์ฝึกทักษะอาชีพ เรื่องการตัดผม สำหรับนักเรียนระดับประถมศึกษา (๓) ศึกษาความพึงพอใจของนักเรียนระดับประถมศึกษาที่มีต่อชุดวีดิทัศน์ฝึกทักษะอาชีพ เรื่องการตัดผม สำหรับนักเรียนระดับประถมศึกษา  กลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง เป็นนักเรียนระดับชั้นประถมศึกษา ที่เรียนรายวิชาการงานพื้นฐานอาชีพและเทคโนโลยี กลุ่มสาระการเรียนรู้การงานอาชีพและเทคโนโลยี  ระดับชั้นประถมศึกษา ภาคเรียนที่ ๒ ปีการศึกษา ๒๕๖๒ โรงเรียนร่วมจิตประสาท  จังหวัดปทุมธานี จำนวน ๙ คน  เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย (๑) ชุดวีดิทัศน์ฝึกทักษะอาชีพ เรื่องการตัดผม สำหรับนักเรียนระดับประถมศึกษา (๒) แบบทดสอบก่อนเรียนและหลังเรียนเป็นข้อสอบคู่ขนาน และ (๓) แบบสอบถามความพึงพอใจของนักเรียนระดับประถมศึกษา ที่เรียนรู้จากชุดวีดิทัศน์ฝึกทักษะอาชีพ เรื่องการตัดผม  สำหรับนักเรียนระดับชั้นประถมศึกษา สถิติที่ใช้ในการวิจัยได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการทดสอบ ค่าทีของกลุ่มตัวอย่างไม่อิสระ


     ผลการวิจัยพบว่า (๑) ชุดวีดิทัศน์ฝึกทักษะอาชีพ เรื่องการตัดผม สำหรับนักเรียนระดับประถมศึกษา อยู่ในระดับดีมาก มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ ๔.๕๖ และมีคุณภาพด้านเนื้อหาอยู่ในระดับดี ๔.๓๗ มีประสิทธิภาพเท่ากับ  ๘๒.๕๐/๘๑.๓๓ (๒) นักเรียนมีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนสูงกว่าก่อนเรียนมีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ .๐๕ และ (๓) นักเรียนมีความพึงพอใจต่อชุดวีดิทัศน์ฝึกทักษะอาชีพ เรื่อง การตัดผมสำหรับนักเรียนระดับประถมศึกษา มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ ๔.๘๐ อยู่ในระดับมากที่สุด

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
จิตรตรีนิตย์ ก., และ แสงสว่าง ท. “ชุดวีดิทัศน์ฝึกทักษะอาชีพ เรื่องการตัดผม สำหรับนักเรียนระดับประถมศึกษา”. วารสารมหาจุฬาวิชาการ, ปี 8, ฉบับที่ 1, เมษายน 2021, น. 252-6, https://so04.tci-thaijo.org/index.php/JMA/article/view/240600.
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กรมวิชาการ. การวิเคราะห์งานวิจัยเกี่ยวกับรูปแบบการจัดการเรียนรู้ที่เน้นนักเรียนเป็นสำคัญ. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว, ๒๕๔๔.

กระทรวงศึกษาธิการ. หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช ๒๕๕๑. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย, ๒๕๕๒.

กาญจนา คุณารักษ์. การออกแบบการสอน Instructional Design. พิมพ์ครั้งที่ ๒. นครปฐม: คณะศึกษาศาสตร์มหาวิทยาลัยศิลปากร ๒๕๔๘.

กิดานันท์มลิทอง. เทคโนโลยีการศึกษาร่วมสมัย. กรุงเทพมหานคร: เอดิสัน เพรส โพรดักส์, ๒๕๓๖.

กุศยา แสงเดช. ชุดการสอนคู่มือครูพัฒนาสื่อการเรียนการสอนที่เน้นนักเรียนเป็นสำคัญระดับประถมศึกษา. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แม็ค, ๒๕๔๕.

เกรียงศักดิ์ พลอยแสง. “การจัดการเรียนการสอนที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ”. วารสารมหาจุฬาวิชาการ. ปีที่ ๕ ฉบับพิเศษ (๒๕๖๑) : ๑๓๑-๑๔๑.

เกียรติศักดิ์วจีศิริ.“การพัฒนารูปแบบการเรียนรู้แบบนำตนเองบนเว็บเพื่อเสริมสร้างความสามารถในการคิดวิเคราะห์และผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนระดับประถมศึกษา”. วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้า พระนครเหนือ, ๒๕๕๓.

บุญเกื้อควรหาเวช. นวัตกรรมทางการศึกษา. พิมพ์ครั้งที่๖.กรุงเทพมหานคร: ภาควิชาเทคโนโลยีทางการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, ๒๕๕๙.

ปทิตตาโสภณศิริ.รายงานการใชชุดกิจกรรมฝึกทักษะงานช่างไม้ เรื่อง การประดิษฐ์ เก้าอี้อเนกประสงค์กลุ่มสาระการเรียนรู้การงานอาชีพและเทคโนโลยี ชั้นมัธยมศึกษา ปีที่ ๓. [ออนไลน์]. แหล่งที่มา: http://www.slideshare.net, [๒๕๕๖].

มานะ ประทีปพรศักดิ์. "การพัฒนาชุดบทเรียนมัลติมีเดียเพื่อการสอนคนหูหนวก เรื่อง พุทธประวัติ". วิทยานิพนธ์ครุศาสตร์อุตสาหกรรมมหาบัณฑิต สาขาวิชาเทคโนโลยีคอมพิวเตอร์, สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกลาพระนครเหนือ ๒๕๔๙.

ลนา นพรัตน์. “ชุดการเรียนรู้ฝึกทักษะอาชีพ วิชาการงานอาชีพและเทคโนโลยีระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๕ สำหรับผู้บกพร่องทางการได้ยิน”. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี, ๒๕๕๙.

สิน งามประโคน และ เกษม แสงนนท์.“นวัตกรรมการจัดการเรียนรู้จากทฤษฎีสู่การปฏิบัติ”. วารสารมหาจุฬาวิชาการ. ปีที่ ๕ ฉบับพิเศษ (๒๕๖๑).

สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. ตัวชี้วัดและสาระการเรียนรูการงานอาชีพและเทคโนโลยี ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษา ขั้นพื้นฐานพุทธศักราช ๒๕๕๑และมาตรฐานการเรียนรู้และตัวชี้วัดฉบับปรับปรุง พ.ศ. ๒๕๖๐. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย ๒๕๖๐.

ลาวัณย์ ทองมนต์. “การพัฒนาหลักสูตรเพื่อส่งเสริมการเรียนรู้ด้วยการนำตนเองของนักเรียนในระดับประถมศึกษา”. วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษาดุษฎีบัณฑิต. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, ๒๕๕๐.