การบริหารจัดการการท่องเที่ยวเชิงพุทธของวัดในอำเภอศรีประจันต์ จังหวัดสุพรรณบุรี

บทคัดย่อ

           การวิจัยเรื่อง “การบริหารจัดการการท่องเที่ยวเชิงพุทธของวัดในอำเภอศรีประจันต์ จังหวัดสุพรรณบุรี” มีวัตถุประสงค์ ๓ ประการ คือ (๑) เพื่อศึกษาระดับความคิดเห็นของประชาชนที่มีต่อการบริหารจัดการการท่องเที่ยวเชิงพุทธของวัดในอำเภอศรีประจันต์ จังหวัดสุพรรณบุรี (๒) เพื่อเปรียบ เทียบความคิดเห็นของประชาชนที่มีต่อการบริหารจัดการการท่องเที่ยวเชิงพุทธของวัดในอำเภอศรีประจันต์ จังหวัดสุพรรณบุรี โดยจำแนกตามปัจจัยส่วนบุคคล (๓) เพื่อเสนอแนวทางการบริหารจัดการการท่องเที่ยวเชิงพุทธของวัด ในอำเภอศรีประจันต์ จังหวัดสุพรรณบุรี โดยในการวิจัยในครั้งนี้ เป็นการวิจัยแบบผสานวิธี (Mixed Method Research) โดยประกอบด้วยการวิจัยเชิงปริมาณ (Quantitative Research) จากกลุ่มประชากร จำนวน ๓๔๕ คน และการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยการสัมภาษณ์เชิงลึก จากผู้ให้ข้อมูลสำคัญ จำนวน ๙ รูป/คน

          ผลการวิจัย พบว่า ระดับความคิดเห็นการนำหลักสัปปุริสธรรมไปบริหารจัดการการท่องเที่ยวเชิงพุทธของวัดในอำเภอศรีประจันต์ จังหวัดสุพรรณบุรี โดยภาพรวม อยู่ในระดับมาก มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ ๔.๐๕ เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า หลักที่มีค่าเฉลี่ยสูงสุด ได้แก่ หลักปริสัญญุตา อยู่ในระดับมาก มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ ๔.๑๐ ส่วนหลักที่มีค่าเฉลี่ยต่ำสุด ได้แก่ หลักมัตตัญญุตา อยู่ในระดับมาก มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ ๔.๐๑ ระดับความคิดเห็นของประชาชนต่อการบริหารจัดการการท่องเที่ยวเชิงพุทธของวัดในอำเภอศรีประจันต์ จังหวัดสุพรรณบุรี พบว่า โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ ๔.๐๗ เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า ด้านที่มีค่าเฉลี่ยสูงสุด ได้แก่ ด้านการวางแผน อยู่ในระดับมาก มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ ๔.๑๐ ส่วนด้านที่มีค่าเฉลี่ยต่ำสุด ได้แก่ ด้านการอำนวยการ อยู่ในระดับมาก มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ ๔.๐๔ ความคิดเห็นของประชาชนที่มีต่อการบริหารจัดการการท่องเที่ยวเชิงพุทธของวัดในอำเภอศรีประจันต์ จังหวัดสุพรรณบุรี โดยจำแนกตามปัจจัยส่วนบุคคล พบว่า เพศ อายุ ระดับการศึกษา อาชีพ รายได้ของประชาชนโดยภาพรวมไม่แตกต่างกัน แนวทางการบริหารจัดการการท่องเที่ยวเชิงพุทธของวัด ในอำเภอศรีประจันต์ จังหวัดสุพรรณบุรี พบว่า ด้านการวางแผน ให้มีการวางแผนการทำงานร่วมกับหน่วยงานอื่นๆ ด้านการจัดองค์กร พบว่า ควรมีการจัดแผนกแบ่งหน้าที่รับผิดชอบให้ชัดเจน ด้านบุคลากร พบว่า เจ้าหน้าที่ควรมีความรู้เพื่อการให้คำแนะนำที่ถูกต้อง ด้านการอำนวยการ พบว่า ควรมีผู้ประสานงานเพื่อให้การดำเนินงานเป็นไปด้วยความเรียบร้อยตลอดงาน ด้านการกำกับดูแล พบว่า ควรมีการสร้างมาตรฐานของบุคลากรให้เป็นพื้นฐานสำคัญในการสร้างบุคลากรประจำสถานที่ท่องเที่ยว ข้อเสนอแนะทั่วไป (๑) ด้านการวางแผน วัดต่างๆ ควรมีเครือข่ายองค์กรต่างๆ เพื่อช่วยในการวางแผน พัฒนาวัดและชุมชนให้มีความเจริญก้าวหน้า โดยการสร้างการมีส่วนร่วมจากทุกฝ่ายในชุมชน (๒) ด้านการจัดองค์กร วัดควรมีการประสานงานหรือมอบหมายในการขอเจ้าหน้าที่คอยให้คำแนะนำตามความต้องการของประชาชน (๓) ด้านบุคลากร วัดควรฝึกบุคลากรภายในวัดนอกวัด ให้เป็นเจ้าหน้าที่ประชาสัมพันธ์ให้คำแนะนำเกี่ยวกับสิ่งที่เป็นความรู้แก่พุทธศาสนิกชน (๔) ด้านการจัดองค์กร บุคลากรในวัดควรมีการเรียนรู้เพื่องานด้านการบริหารจัดการ การท่องเที่ยวเชิงพุทธของวัดสนับสนุนกิจกรรมต่างๆ ของวัด (๕) ด้านการกำกับดูแล พระสงฆ์ วัด องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น โรงเรียน ชุมชนต้องร่วมกันในการกำกับติดตามเพื่อให้การท่องเที่ยวอนุรักษ์ไว้ซึ่งวิถีชีวิตแบบดั้งเดิม