การศึกษากรอบความคิด รูปแบบการเรียนรู้และความฉลาด ทางวัฒนธรรมของนิสิตปริญญาตรี คณะสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์

บทคัดย่อ

          งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ คือ (๑) เพื่อศึกษากรอบความคิด รูปแบบการเรียนรู้ และความฉลาดทางวัฒนธรรมของนิสิต (๒) เพื่อศึกษาเปรียบเทียบความฉลาดทางวัฒนธรรมของนิสิต ตามปัจจัยส่วนบุคคลที่แตกต่างกัน (๓) เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างกรอบความคิด รูปแบบการเรียนรู้ ที่มีต่อความฉลาดทางวัฒนธรรมของนิสิต กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย คือ นิสิตคณะสังคมศาสตร์มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์จำนวนทั้งสิ้น ๓๙๑ คน เลือกกลุ่มตัวอย่างด้วยวิธีการสุ่มกลุ่มตัวอย่าง เครื่องมือที่ใช้ คือ แบบสอบถามและวิเคราะห์ข้อมูลด้วยโปรแกรมสำเร็จรูปทางคอมพิวเตอร์ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่า t-test ค่า F-test การทดสอบความแตกต่างรายคู่โดยวิธี LSD (Least Significant Difference) และค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน กำหนดค่านัยสำคัญทางสถิติไว้ที่ระดับ .๐๕ และ .๐๑

          ผลการวิจัยพบว่า (๑) นิสิตมีกรอบความคิดแบบเติบโตอยู่ในระดับสูงมาก และกรอบความคิดแบบติดอยู่ในระดับปานกลาง รูปแบบการเรียนรู้ (แบบอเนกนัย แบบเอกนัย แบบซึมซับ แบบปฏิบัติ) อยู่ในระดับสูง และความฉลาดทางวัฒนธรรมอยู่ในระดับสูงมาก (๒) นิสิตที่มีเพศแตกต่างกัน มีความฉลาดทางวัฒนธรรมแตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .๐๕ (๓) กรอบความคิดแบบเติบโต มีความสัมพันธ์ทางบวกกับความฉลาดทางวัฒนธรรม อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .๐๑ ขณะที่กรอบความคิดแบบติดมีความสัมพันธ์ทางลบกับความฉลาดทางวัฒนธรรม อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .๐๕ และรูปแบบการเรียนรู้ (แบบอเนกนัย แบบเอกนัย แบบซึมซับ แบบปฏิบัติ) มีความสัมพันธ์ทางบวกกับความฉลาดทาง
วัฒนธรรม อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .๐๑