ผลการจัดกิจกรรมการเล่านิทานประกอบบทบาทสมมติเพื่อพัฒนาทักษะ ความสัมพันธ์ของเด็กปฐมวัย

Main Article Content

ณิชกานต์ บุญมารุ่งโรจน์
ปัทมาวดี เล่ห์มงคล

บทคัดย่อ

          บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบทักษะความสัมพันธ์เด็กปฐมวัยก่อนและหลังการจัดกิจกรรมการเล่านิทานประกอบบทบาทสมมติ กลุ่มเป้าหมาย คือ เด็กปฐมวัยอายุระหว่าง ๓-๔ ปี ที่กำลังศึกษาในระดับชั้นอนุบาลศึกษาปีที่ ๑ ภาคเรียนที่ ๒ ปีการศึกษา ๒๕๖๕  โรงเรียนสาธิตแห่งมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตกำแพงแสน ศูนย์วิจัยและพัฒนาการศึกษา จำนวน ๒๕ คน โดยใช้วิธีการเลือกแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ศึกษา ได้แก่ ๑)แผนการจัดกิจกรรมการเล่านิทานประกอบบทบาทสมมติจำนวน ๑๖ แผน ๒)แบบประเมินทักษะความสัมพันธ์ของเด็กปฐมวัย วิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณ ด้วยค่าเฉลี่ย (μ) และค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน (σ)


          ผลการศึกษาพบว่า เด็กปฐมวัยที่ได้รับการจัดกิจกรรมการเล่านิทานประกอบบทบาทสมมติมีทักษะความสัมพันธ์ ทั้ง ๕ ด้าน ได้แก่ การสื่อสาร การปรับตัวเข้ากับสภาพแวดล้อม การเล่นและมีส่วนร่วมกับผู้อื่น การแสดงกริยาที่เป็นมิตร การเคารพผู้อื่น ซึ่งหลังการทดลองสูงกว่าก่อนการทดลองก่อนการทดลองมีคะแนนเฉลี่ย ๖.๓๖ หลังการทดลองมีคะแนนเฉลี่ย ๑๓.๒๔   

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
บุญมารุ่งโรจน์ ณ., และ เล่ห์มงคล ป. . “ผลการจัดกิจกรรมการเล่านิทานประกอบบทบาทสมมติเพื่อพัฒนาทักษะ ความสัมพันธ์ของเด็กปฐมวัย”. วารสารมหาจุฬาวิชาการ, ปี 11, ฉบับที่ 1, พฤษภาคม 2024, น. 390-01, https://so04.tci-thaijo.org/index.php/JMA/article/view/265117.
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

จตุพล นามนาย. “การพัฒนาทักษะการพูดและการเขียนภาษาอังกฤษโดยใช้กิจกรรมบทบาทสมมติของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๒ โรงเรียนเทศบาล ๖ นครเชียงราย”. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิตสาขาวิชาหลักสูตรและการสอน. มหาวิทยาลัยพะเยา, ๒๕๖๒.

บัวลักษณ์ เพชรงาม. “การใช้กิจกรรมบทบาทสมมติในวรรณคดีเรื่อง ขุนช้างขุนแผนตอน ขุนช้างถวายฏีกาเพื่อเสริมสร้างความสามารถในการเขียนสรุปความ ตามแนวการสอนภาษาแบบองค์รวมสำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๖ โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา”. วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิตสาขาวิชาการเรียนรู้ภาษาไทย. โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา, ๒๕๖๒.

สุพัสษา บุพศิริ. “ผลการจัดประสบการณ์การแสดงบทบาทสมมติประกอบการเล่านิทานเพื่อเสริมสร้างความสามารถทางด้านภาษาและการกล้าแสดงออกของเด็กปฐมวัย”, วารสารวิชาการหลักสูตรและการสอน, ปีที่ ๙ ฉบับที่ ๔, (มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร ๒๕๖๐), ๑๕๙-๑๖๖.

อัชรา เอิบสุขสิริ. จิตวิทยาสำหรับครู. กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, ๒๕๕๖.

จริญญา ไชยเพ็ชร. บทความ ทำไมจึงต้องร่วมกันคิด ร่วมกันพัฒนาเด็ก เรื่องการเสริมสร้าง ทักษะพื้นฐานปฐมวัยในปัจจุบัน. [ออนไลน์]. แหล่งที่มา :

https://wbscport.dusit.ac.th/artefact/file/download.php. [๒๓ สิงหาคม ๒๕๖๕].

Casel. Collaborative for Academic, Social, and Emotional Learning (CASEL). [Online]. Available : https://casel.org/ [15 October 2021].

Indeed Career Guide. 5 Important Human Relation Skills. [Online]. Available : https://www.indeed.com/career-advice/resumes-cover-letters/human-relation-skill/ [29 October 2021].

Kolb, D. SIMBA: using Kolb’s learning theory in simulation-based learning to improve participants’ confidence, [Online], Available :

https://bmcmededuc.biomedcentral.com/articles/ [10 October 2021].

Tavegia, M and English, E. A Moral Imperative: Social and Emotional Learning. [Online]. Available : https://www.collaborativeclassroom.org/blog/a-moral-imperative-social-and-emotional-learning/ [22 October 2021].

Weissberg, P. Promoting the Social and Emotional Learning of Millions of School Children. [Online]. Available : https://journals.sagepub.com/ [14 October 2021].