การพัฒนาบทเรียนออนไลน์โดยใช้กรณีศึกษาเป็นฐานเพื่อการเตรียมความพร้อมก่อนการเรียน เรื่อง เเนวคิดในการแก้ปัญหาวิชาวิทยาการคำนวณ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ ๖
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (๑) พัฒนาบทเรียนออนไลน์โดยใช้กรณีศึกษาเป็นฐานเพื่อการเตรียมความพร้อมก่อนการเรียน เรื่อง แนวคิดในการแก้ปัญหา วิชาวิทยาการคำนวณ (๒) เปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนจากการใช้สื่อบทเรียนออนไลน์โดยใช้กรณีศึกษาเป็นฐาน และ (๓) ศึกษาดัชนีประสิทธิผลการเรียนรู้ ของบทเรียนออนไลน์โดยใช้กรณีศึกษาเป็นฐานกลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ คือ นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ ๖/๒ โรงเรียนดวงกมล ซึ่งได้มาโดยใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างง่ายด้วยวิธีจับสลากเลือก ๑ ห้องเรียน จากทั้งหมด ๔ ห้องเรียน จำนวนนักเรียน ๓๐ คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วย (๑) บทเรียนออนไลน์โดยใช้กรณีศึกษาเป็นฐาน (๒) แบบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนจากการใช้สื่อบทเรียนออนไลน์
ผลการวิจัยพบว่า (๑) บทเรียนออนไลน์โดยใช้กรณีศึกษาเป็นฐาน มีคุณภาพด้านสื่ออยู่ในระดับดีมาก มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ ๔.๕๐ และมีคุณภาพด้านเนื้อหาอยู่ในระดับดีมาก มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ ๔.๕๘ (๒) นักเรียนมีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนจากการใช้สื่อหลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียน มีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .๐๕ และ (๓) ดัชนีประสิทธิผลของการเรียนรู้ นักเรียนมีความรู้และมีความก้าวหน้าเพิ่มขึ้น ร้อยละ ๘๙.๔๓
Article Details

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กระทรวงเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร แผนพัฒนาดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคม. กรุงเทพมหานคร: กระทรวงเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร, ๒๕๕๙.
เขมณัฏฐ์ มิ่งศิริธรรม. การออกแบบสื่อการศึกษาสร้างสรรค์. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, ๒๕๕๙.
ทิศนา แขมมณี. รูปแบบการเรียนการสอนทางเลือกที่หลากหลาย. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, ๒๕๕๐.
นิตยา วงศ์ใหญ่. แนวทางการพัฒนาทักษะการรู้ดิจิทัลของดิจิทัลเนทิฟ. ฉบับภาษาไทย สาขามนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์และศิลปะ. กรุงเทพมหานคร: ม.ป.พ., ๒๕๖๐.
ปรัชญนันท์ นิลสุข. ครูอาชีวะแห่งศตวรรษที่ ๒๑. กรุงเทพมหานคร: ฐานการพิมพ์, ๒๕๕๘.
ล้วน สายยศ และ อังคณา สายยศ. เทคนิคการวัดผลการเรียนรู้. กรุงเทพมหานคร: ชมรมเด็ก, ๒๕๓๙.
วิจารณ์ พานิช. วิถีสร้างการเรียนรู้เพื่อศิษย์ในศตวรรษที่ ๒๑. กรุงเทพมหานคร: มูลนิธิสดศรี-สฤษดิ์วงศ์, ๒๕๕๕.
แววตา เตชาทวีวรรณ และ อัจฉรา ประเสริฐสิน. การพัฒนาแบบวัดการรู้ดิจิทัลสำหรับนักศึกษาระดับปริญญาตรี. กรุงเทพมหานคร: ภาควิชาบรรณารักษศาสตร์และสารสนเทศศาสตร์ คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, ๒๕๕๙.
เสริมศรี ลักษณศิริ. หลักการสอน. กรุงเทพมหานคร: ภาควิชา หลักสูตรการสอน คณะครุศาสตร์ สถาบันราชภัฏพระนคร, ๒๕๔๐.
สำนักงานพัฒนาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีแห่งชาติม. การรู้ดิจิทัล (Digital Literacy). [ออนไลน์]. แหล่งที่มา: www.nstda.or.th/th/nstda-knoeledge/๑๔๒-knowledges/๒๖๓๒, [๙ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๖].