วิเคราะห์หลักธรรมที่ปรากฏในคัมภีร์จักรวาฬทีปนี

Main Article Content

พระมหาเตชินท์ สิทฺธาภิภู (ผากา)
พระธรรมวัชรบัณฑิต
สานุ มหัทธนาดุลย์

บทคัดย่อ

          จักกวาฬทีปนี เป็นคัมภีร์สำคัญทางพระพุทธศาสนา แต่งเป็นภาษาบาลี โดยพระสิริมังคลาจารย์ นักปราชญ์ชาวล้านนาเมื่อปี พ.ศ.๒๐๖๓ บทความวิจัยจักกวาฬทีปนีเรื่องนี้มีวัตถุประสงค์ ๓ ประการคือ (๑) เพื่อศึกษาโครงสร้างและเนื้อหาของคัมภีร์จักรวาฬทีปนี (๒) เพื่อศึกษาหลักธรรมที่ปรากฏในคัมภีร์จักรวาฬทีปนี (๓) เพื่อวิเคราะห์หลักธรรมที่ปรากฏในคัมภีร์จักรวาฬทีปนี ซึ่งเป็นการวิจัยเชิงเอกสารด้วยการวิเคราะห์ข้อมูลจากคัมภีร์สำคัญทางพระพุทธศาสนาเป็นหลัก และนำเสนอด้วยเชิงพรรณนา


          ผลการวิจัยพบว่า คัมภีร์จักรวาฬทีปนีมีโครงสร้างหลัก ๓ ส่วนคือ (๑) ส่วนปณามคาถา เป็นบทนมัสการพระรัตนตรัย (๒) ส่วนเนื้อหา มีอยู่ ๖ กัณฑ์ เป็นเรื่องราวต่าง ๆ ที่ปรากฏในพระไตรปิฎก อรรถกถา ฎีกา และปกรณ์ทั้งหลายที่กล่าวถึงจักรวาลเป็นหลัก และ (๓) ส่วนปัจฉิมคาถา เป็นการเน้นย้ำความหมายของชื่อเรื่อง ความเป็นมาและวัตถุประสงค์ในการแต่ง และประวัติโดยละเอียดของพระสิริมังคลาจารย์ผู้แต่ง หลักธรรมที่ปรากฏในคัมภีร์จักรวาฬทีปนีแบ่งออกเป็น ๓ หมวด คือ ทาน ศีล และภาวนา  ชี้ให้เห็นถึงอานิสงส์ที่แตกต่างกันโดยมีการสิ้นสุดการเกิดเป็นที่สุด การวิเคราะห์หลักธรรมที่ใช้ในการประพฤติปฏิบัติในชีวิตประจำวันในคัมภีร์จักรวาฬทีปนี มี ๓ ระดับคือ การทำทาน การรักษาศีล และการปฏิบัติกรรมฐานทั้งสมถะและวิปัสสนาเพื่อประโยชน์สูงสุดคือการบรรลุมรรคผลนิพพาน ส่วนสาระสำคัญของคัมภีร์คือการแสดงการเกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไปของจักรวาฬและโลก การเกิดขึ้นของมนุษย์ในปฐมกัป ตลอดถึงการดำรงอยู่ของเหล่าสัตว์ในอบายภูมิ มนุษย์ภูมิ เทวภูมิ และแนวทางในการละความชั่ว การสร้างคุณงามความดีเพื่อให้บรรลุพระนิพพาน อีกทั้งยังมีคุณค่าต่อการศึกษาในแง่ที่ชี้ให้เห็นถึงสภาพความเป็นจริงของจักรวาฬ เพื่อความตระหนักในภัย เพื่อความเบื่อหน่ายในวัฏฏสงสาร มิใช่เพื่อความลุ่มหลง ความเพลิดเพลินใจ จนติดข้องอยู่ในโลก จักรวาฬ และในสังสารวัฏ เหตุที่คัมภีร์จักรวาฬทีปนีแสดงหลักธรรมเพียงเท่านี้เนื่องจากหลักธรรมต่าง ๆ นี้ เป็นหลักธรรมพื้นฐานในพระพุทธศาสนา ซึ่งควรแก่การเผยแผ่และเข้าถึงเพื่อความเข้าใจ และการนำไปประพฤติปฏิบัติของพุทธศาสนิกชน อันจะยังประโยชน์ในโลกนี้และโลกหน้า ซึ่งเป็นประโยชน์และสอดคล้องกับบริบทของการเผยแผ่พระพุทธศาสนาในโลกยุค ๒๐๐๐ ปี หลังการตรัสรู้ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
สิทฺธาภิภู (ผากา) พ., พระธรรมวัชรบัณฑิต, และ มหัทธนาดุลย์ ส. “วิเคราะห์หลักธรรมที่ปรากฏในคัมภีร์จักรวาฬทีปนี”. วารสารมหาจุฬาวิชาการ, ปี 11, ฉบับที่ 1, เมษายน 2024, น. 319-31, https://so04.tci-thaijo.org/index.php/JMA/article/view/265579.
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

จำเนียร แก้วกู่. คัมภีร์ศัพทศาสตร์บาลี-สํสกฤต: ประวัติและความเป็นมาเน้นคัมภีร์ไวยากรณ์. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์โอเดียนสโตร์, ๒๕๓๘.

ประพันธ์ ศุภษร. พระพุทธศาสนาเถรวาท. พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, ๒๕๖๔.

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป. อ. ปยุตฺโต). พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์. พิมพ์ครั้งที่ ๒๘.กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์ผลิธัมม์, ๒๕๔๙.

พระมหาปุณณจันทเถระ. โลกสัณฐานโชตรตนคัณฐี. ตรวจชำระโดย สำนักหอสมุดแห่งชาติ กรมศิลปากร. กรุงเทพมหานคร: รุ่งศิลป์การพิมพ์, ๒๕๔๓.

พระสิริมังคลาจารย์. จักรวาฬทีปนี. ตรวจชำระโดย สำนักหอสมุดแห่งชาติ กรมศิลปากร. พิมพ์ครั้งที่ ๒. กรุงเทพมหานคร: ศรีเมืองการพิมพ์, ๒๕๔๘.

มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัยอังคุตตรนิกาย จตุกกนิบาต เล่มที่ ๒๑. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, ๒๕๓๙.

ศักดิ์ศรี แย้มนัดดา. วรรณคดีพุทธศาสนาพากย์ไทย. กรุงเทพมหานคร: คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, ๒๕๔๓.

สดุภณ จังกาจิตต์. “จักกวาฬทีปนี กัณฑ์ที่ ๑, ๒, ๓”. วิทยานิพนธ์ปริญญาอักษรศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย. ภาควิชาภาษาตะวันออก, ๒๕๒๐.

สานุ มหัทธนาดุลย์. “พัฒนาการแนวคิดเรื่องปฐมธาตุของโลกและชีวิต: เหตุผลที่พุทธศาสนาปฏิเสธ”. สารนิพนธ์ปริญญาพุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, ๒๕๕๕.

สุภาพรรณ ณ บางช้าง. ประวัติวรรณคดีบาลีในอินเดียและลังกา. กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, ๒๕๒๖.

แสง จันทร์งาม. อุทัย บุญเย็น. พระไตรปิฎกสำหรับผู้บวชใหม่และชาวพุทธทั่วไป. พิมพ์ครั้งที่ ๕.กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์ศยาม, ๒๕๕๖.