การพัฒนารูปแบบสมรรถนะนิสิตฝึกประสบการณ์วิชาชีพครูสู่นักการจัดการเรียนรู้ สาขาวิชาการสอนภาษาไทย คณะครุศาสตร์

บทคัดย่อ

         บทความวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์ ๔ ประการ คือ (๑) เพื่อศึกษาสภาพปัจจุบันการพัฒนาสมรรถนะนิสิตฝึกประสบการณ์วิชาชีพครูสู่นักการจัดการเรียนรู้สาขาวิชาการสอนภาษาไทย (๒) เพื่อออกแบบการพัฒนาครูสู่นักจัดการเรียนรู้ของนิสิตฝึกประสบการณ์วิชาชีพครู สาขาวิชาการสอนภาษาไทยคณะครุศาสตร์ (๓) เพื่อทดลองใช้รูปแบบการพัฒนาสมรรถนะนิสิตฝึกประสบการณ์วิชาชีพครูสู่นักการจัดการเรียนรู้สาขาวิชาการสอนภาษาไทย และ (๔) เพื่อนำเสนอรูปแบบการพัฒนาสมรรถนะนิสิตฝึกประสบการณ์วิชาชีพครูสู่นักการจัดการเรียนรู้สาขาวิชาการสอนภาษาไทย โดยใช้การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยและพัฒนา  (Research and Development : R&D) กลุ่มตัวอย่าง นิสิตคณะครุศาสตร์ จำนวน ๑๕๕ รูป/คน วิเคราะห์ข้อมูลโดย ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานและการวิเคราะห์เนื้อหา

         ผลการศึกษาวิจัยพบว่า (๑) สภาพปัจจุบันการพัฒนาสมรรถนะนิสิตฝึกประสบการณ์วิชาชีพครูสู่นักการจัดการเรียนรู้สาขาวิชาการสอนภาษาไทย โดยภาพรวม นิสิตมีสภาพปัจจุบันอยู่ในระดับมาก(𝑥̅ = ๔.๐๒, S.D. = ๐.๙๖) (๒) อออกแบบการพัฒนาครูสู่นักจัดการเรียนรู้ของนิสิตฝึกประสบการณ์วิชาชีพครู สาขาวิชาการสอนภาษาไทย คณะครุศาสตร์ พบว่า องค์ประกอบของรูปแบบสมรรถนะนิสิตฝึกประสบการณ์วิชาชีพครูสู่นักการจัดการเรียนรู้ ประกอบด้วย หลักการ วัตถุประสงค์ ขั้นตอนรูปแบบการวัดและประเมินผล และเงื่อนไขความสำเร็จ ผลการประเมินรูปแบบสมรรถนะนิสิตฝึกประสบการณ์วิชาชีพครูสู่นักการจัดการเรียนรู้ โดยภาพรวมพบว่า มีความเหมาะสมอยู่ในระดับมาก (𝑥̅ = ๔.๔๑ S.D. = ๐.๕๖) และมีความเป็นไปได้ อยู่ในระดับมาก (𝑥̅ = ๔.๔๙ S.D. = ๐.๕๔) (๓) ทดลองใช้รูปแบบการพัฒนาสมรรถนะนิสิตฝึกประสบการณ์วิชาชีพครูสู่นักการจัดการเรียนรู้สาขาวิชาการสอนภาษาไทย พบว่า คะแนนหลังการทดลองรูปแบบ (𝑥̅ = ๔.๔๒) สูงกว่า ก่อนการทดลองใช้รูปแบบ (𝑥̅ =๓.๔๐) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่.๐๕ ผลการการประเมินสมรรถนะนิสิตฝึกประสบการณ์วิชาชีพครูโดยภาพรวม อยู่ในระดับมาก (𝑥̅ = ๔.๔๒ S.D. = ๐.๕๗) ความพึงพอใจของนิสิตที่มีต่อรูปแบบสมรรถนะนิสิตฝึกประสบการณ์วิชาชีพครูสู่นักการจัดการเรียนรู้ โดยภาพรวม พบว่า นิสิตมีความพึงใจต่อรูปแบบอยู่ในระดับมากที่สุด (𝑥̅ = ๔.๖๐ S.D. = ๐.๕๐) (๔) นำเสนอรูปแบบการพัฒนาสมรรถนะนิสิตฝึกประสบการณ์วิชาชีพครูสู่นักการจัดการเรียนรู้สาขาวิชาการสอนภาษาไทย พบว่า อยู่ในระดับมากที่สุด (𝑥̅ = ๔.๕๘, S.D.= ๐.๕๗)  องค์ความรู้ที่ได้ หรือความรู้ใหม่ ประกอบด้วย ๑) การสร้างความเข้าใจเกี่ยวกับสมรรถนะ ๒) การเรียนรู้ร่วมกันในการแลกเปลี่ยนประสบการณ์ ๓) การฝึกปฏิบัติจริงให้นิสิตออกแบบและจัดการเรียนรู้แบบ Active Learning และ ๔) การประเมินและพัฒนาอย่างต่อเนื่อง (Evaluation & Professional Growth) ประเมินสมรรถนะก่อน–หลัง