รูปแบบโซ่อุปทานเพื่อการจัดการท่องเที่ยวในประเทศไทย
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาความคิดเห็นเกี่ยวกับรูปแบบโซ่อุปทานในการจัดการการท่องเที่ยวของประเทศไทย 2) เพื่อศึกษาองค์ประกอบของรูปแบบโซ่อุปทานการจัดการการท่องเที่ยวของประเทศไทย และ 3) เพื่อประเมินประสิทธิภาพของรูปแบบรูปแบบโซ่อุปทานเพื่อการจัดการท่องเที่ยวในประเทศไทย การวิจัยใช้ระเบียบวิธีแบบผสมผสาน โดยมีการเก็บข้อมูลจากผู้เชี่ยวชาญด้านโซ่อุปทานและการท่องเที่ยว จำนวน 20 คน ผ่านแบบสอบถามและการสัมภาษณ์เชิงลึก วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติพรรณนา ได้แก่ ค่าเฉลี่ยและส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัยพบว่า รูปแบบโซ่อุปทานเพื่อการจัดการท่องเที่ยวประกอบด้วย 5 องค์ประกอบ ได้แก่ ผู้จัดจำหน่ายเกี่ยวข้องกับการท่องเที่ยว ผู้ประกอบการทัวร์ ตัวแทนการท่องเที่ยว ลูกค้า และผู้บริโภค ซึ่งมีความสัมพันธ์และทำงานร่วมกันอย่างบูรณาการ ผลการประเมินโดยผู้เชี่ยวชาญพบว่ารูปแบบมีความเหมาะสมในระดับดี (ค่าเฉลี่ย = 3.82 ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน = 0.89) แสดงให้เห็นว่ารูปแบบนี้สามารถส่งเสริมประสิทธิภาพการจัดการท่องเที่ยว ลดต้นทุน และเพิ่มความพึงพอใจของนักท่องเที่ยวได้ ซึ่งจะส่งผลดีต่อการพัฒนาภาคท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ลิขสิทธิ์ต้นฉบับที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารเพื่อการพัฒนาการท่องเที่ยวสู่ความยั่งยืน ถือเป็นกรรมสิทธิ์ของโรงเรียนการท่องเที่ยวและการบริการ มหาวิทยาลัยสวนดุสิต ห้ามผู้ใดนำข้อความทั้งหมดหรือบางส่วนไปพิมพ์ซ้ำ เว้นแต่จะได้รับอนุญาตอย่างเป็นลายลักษณ์อักษรจากโรงเรียนการท่องเที่ยวและการบริการ มหาวิทยาลัยสวนดุสิต นอกจากนี้ เนื้อหาที่ปรากฎในบทความเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียน ทั้งนี้ไม่รวมความผิดพลาดอันเกิดจากเทคนิคการพิมพ์
เอกสารอ้างอิง
เอกสารอ้างอิง (ภาษาไทย)
บริษัท โคจิสติกส์ จำกัด. (2568). เผย 5 ปัญหา Supply Chain ในอุตสาหกรรมอาหาร พร้อมวิธีจัดการซัพพลายเชนอย่างมืออาชีพ. https://www.cogistics.co.th/th/blog/knowledge/5-problems-supply-chain/
ประคอง กรรณสูต. (2528). สถิติเพื่อการวิจัยทางพฤติกรรมศาสตร์ (พิมพ์ครั้งที่ 3). ศูนย์หนังสือ ดร.ศรีสง่า.
มนทิรา สังข์ทอง, ศิรวิทย์ กุลโรจนภัทร และวิชัย แหวนเพชร. (2563). รูปแบบการจัดการห่วงโซ่อุปทานการท่องเที่ยว
เพื่อการพัฒนาการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน. วารสารมหาจุฬาวิชาการ, 7(2), 17-35.
มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา. (2561). การสำรวจความพึงพอใจของประชาชนผู้รับบริการที่มีต่อการบริการของ
องค์การบริหารส่วนจังหวัดระนองประจำปีงบประมาณ พ..ศ. 2561. http://www.oic.go.th/FILEWEB/
CABINFOCENTER13/DRAWER007/GENERAL/DATA0000/00000286.PDF
อรรถพล จันทร์สมุด. (2556). ความสัมพันธ์ระหว่างสารสนเทศกับห่วงโซ่อุปทานในสถาบันอุดมศึกษา. วารสารเทคโนโลยีอุตสาหกรรม มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี, 3(5), 1-8.
อรรถพล จันทร์สมุด. (2559). ระบบสารสนเทศการบริหารห่วงโซ่อุปทานเพื่อการจัดการงานวิจัยในสถาบันอุดมศึกษา.
วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 36(2), 210-221.
อรรถพล จันทร์สมุด. (2562). แบบจำลองระบบดิจิทัลเพื่อการจัดการงานวิจัยในโซ่อุปทานสำหรับสถาบันอุดมศึกษา.วารสารแม่โจ้เทคโนโลยีสารสนเทศและนวัตกรรม, 5(2), 70-81.
อรรถพล จันทร์สมุด. (2563). แบบจำลองโซ่อุปทานเพื่อการจัดการหลักสูตรตามกรอบคุณวุฒิระดับอุดมศึกษา แห่งชาติ.วารสารแม่โจ้เทคโนโลยีสารสนเทศและนวัตกรรม, 6(1), 10-26.
อรรถพล จันทร์สมุด. (2563). แบบจำลองระบบสารสนเทศเพื่อการจัดการงานวิจัยในโซ่อุปทานสำหรับ
สถาบันอุดมศึกษา. วารสารวิชาการ ปขมท, 9(2), 112-121.
อรรถพล จันทร์สมุด. (2563). แบบจำลองโลจิสติกส์เพื่อจัดการศึกษาสำหรับมหาวิทยาลัย. วารสารแม่โจ้เทคโนโลยี
สารสนเทศและนวัตกรรม, 5(1), 49-636.
เอกสารอ้างอิง (ภาษาอังกฤษ)
Banik Pathik, B., Chowdhury, M.T., Habib, M. (2012, July 3-6). Analysis of Educational Supply Chain Management Model: A Case Study Approach. Proceedings of the 2012 International
Conference on Industrial Engineering and Operations Management Istanbul.
Chansamut, A. (2022). Supply Chain Management Information System Model for Human Resource Management for Higher Education Institutions in Thailand. International Journal of Supply Chain Management (IJSCM), 11(1), 28-33.
Chansamut, A. (2022). Supply Chain Model for Universities Management According to Education Criteria for Performance Excellence in Thailand. International Journal of Supply Chain
Management (IJSCM), 11(5), 16-19.
Chansamut, A. (2023). A digital supply chain model for tourism management in Thailand. International Journal of Supply Chain Management (IJSCM), 12(3), 73-76.
Chansamut, A. (2023). An information operational model for tourism management in Thai supply chain. International Journal of Supply Chain Management (IJSCM), 12(3), 48-51.
Chansamut, A. (2023). Digital Supply Chain Model for Humanitarian Management in Thailand.
International Journal of Supply Chain Management (IJSCM), 12(2), 51-54.
Chansamut, A. (2023). An Information Model for Humanitarian Management in Thai Supply Chain. International Journal of Supply Chain Management (IJSCM), 12(2), 18-22.
Chansamut, A., & Piriyasurawong, P. (2014). Conceptual framework of supply chain management for information system for curriculum management based on Thailand Qualifications Framework for Higher Education. International Journal of Managing Value and Supply Chains (IJMVSC), 5(4), 33-45.
Habib, M., & Jungthirapanich, C. (2010, January 9-10). An Empirical Study of Educational Supply Chain Management for the Universities. Proceedings of the 2010 International Conference on Industrial Engineering and Operations Management, Dhaka Bangladesh.
Habib, M., & Jungthirapanich, C. (2008, September 21-24). An Integrated Framework for Research and Education Supply Chain for the Universities. IEEE International Conference on Management of Innovation and Tech-nology, Thailand.
Kaewngam, A., Chatwattana, P., Piriyasurawong, P. (2019). Supply chain management model in digital quality assurance for ASEAN quality assurance network (AUN-QA). Higher Education Studies, 9(4), 12-20.
Michale, H. (2006). Essentials of supply chain Management. https://www.amazon. com/Essentials-Supply- Chain-Management-2nd/dp/0471776343
Ministry of Foreign Affairs Netherlands Embassy in Bangkok. (2018). Tourism industry in Thailand. https://www.rvo.nl/sites/ default/files/2017/06/factsheet-toerisme-in-thailand.pdf
Supply Chain Council. (2012). SCOR Model. http://supply-chain.orgs
