อวัจนสาร ส่งผ่านขุนช้าง เพื่อสร้างเสริมความตระหนักรู้ทางสังคม
คำสำคัญ:
อวัจนสาร, ขุนช้าง, ความตระหนักรู้ทางสังคมบทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อนําเสนอกลวิธีที่กวีใช้อวัจนสาร ได้แก่ วัตถุภาษา อาการภาษา ปริภาษา กาลภาษา และเทศภาษา เพื่อแสดงให้เห็นว่าขุนช้างใช้ความร่ํารวยสร้างปมเด่นเพื่อลดปมด้อยที่หัวล้านมาตั้งแต่กําเนิด นอกจากนี้กวียังแสดงให้เห็นว่าขุนช้างมีอารมณ์ไม่มั่นคง ไม่สามารถควบคุมอารมณ์ตนเองได้ทั้งการทบทวนอารมณ์การยับยั้งอารมณ์การควบคุมความก้าวร้าว ตลอดจนการควบคุมอารมณ์ให้สมเหตุสมผล ซึ่งพฤติกรรมดังกล่าวส่งผลต่อการตระหนักรู้ทางสังคม อันได้แก่ ความรู้สึกไวต่อสังคม ความเข้าใจสังคม การสื่อสารทางสังคม และการมีส่วนร่วมในการแก้ไขปัญหาสังคม ขุนช้าง จึงเป็นตัวอย่างที่ให้ผู้เรียนได้ศึกษาถึงปัจจัยที่ส่งผลให้บุคคลขาดการควบคุมอารมณ์อันเป็นสภาวะทางจิตใจที่มีพลัง มีบทบาทสําคัญยิ่งต่อชีวิตมนุษย์อีกทั้งนํามาซึ่งความขัดแย้งและนํามาซึ่งความสูญเสียอันหลากหลายที่เกิดขึ้นในสังคม
References
Bickford, D. & Reynolds, N. (2002). Activism and Service-Learning: Reframing Volunteerism as acts of dissent. Pedagogy: Critical Approaches to Teaching Literature, Language, Composition and Culture, 8 (2), 229-252.
Butler, A., Egloff, B., Wilhelm, F., Smith, N. Erickson, E. & Gross, J. (2003). The Social Consequences of Expressive Suppression. Emotion, 3(1), 48-67.
Erikson, E. (1975). Childhood and Society. New York: Morton.
Joormann, G. (2010).“Cognitive Inhibition and emotion regulation in depression.” Current Directions in Psychological Science. 1(19), 161-166.
Greenspan, S. & Driscoll, J. (1997). The role of intelligence within a broad model of personal competence. In D. P. Flanagan, J. L. Genshaft. & P. L. Harrison (Eds.), Contemporary intellectual assessment: Theories, tests, and issues (131-150). New York: Guilford Press.
Gross, J. & Levenson, R. (1993). “Emotional suppression: Physiology, self-report, and expressive behavior.” Journal of Personality and Social Psychology, 64, 970–986.
Khaikratok, P. & Jantarasakul, A. (2012). The Effects of Buddhist Group Counseling to Decrease Anger and Aggressive Behaviors of the Mathayomsuksa Three Students at Ratwinit Bangkaeo School in SamutPrakan Province. Kasetsart Educational Review, 24(3), 89 – 99. [in Thai]
Knapp, M. (1976). Nonverbal Communication in Human Interaction. New York: Holt, Rinehart and Winston.
Kranz, G. (2009). Communnicating Effectively.NY: Harper Collins Publishers.
Ministry of Education. (2003). National Education Act B.E.2542 (1999) and Amendments (Second National Education Act B.E. 2542 (2002) and related Ministry Regulations.Bangkok: The Express Transportation Organization of Thailand. [in Thai].
Ministry of Education. (2008). Core Curriculum for Basic Education BE 2008. Bangkok: Agriculture Cooperatives of Thailand. [in Thai].
Office of the National Economic and Social Development Board (2016). National Economic and Social Development Plan 12th Edition 2017-2021. Bangkok: Taonun Publishers. [in Thai].
Office of the Permanent Secretary for Education Ministry of Education. (2016). Education Development Plan of the Ministry of Education No. 12 (2017-2021). Bangkok: Bureau of Policy and Strategy Office of the Permanent Secretary for Education Ministry of Education. [in Thai].
Phra Prom Khunaporn. (P.A. Puyutto). (2013). If You Grace the mother, Thai Society does not dIspair. Bangkok: Phlithamm Publishers. [in Thai].
Reiman, T. (2007). The Power of Body Language: How to Succeed in Every Business and Social Encounter [POWER OF BODY LANGUAGE -OS]. New York: Pocket Books.
Satienkoses. (2008). The Tradition of Life. (4th Edition). Bangkok: Syam. [in Thai].
______. (2004). SephaKhun Chang KhunPhaen, Book 1 - 3. (3rd Edition). Bangkok: Khurusapha Ladprao. [in Thai].
Thompson, R. (1994). “Emotion regulation: A theme in search of definition,” In N, A. Fox.(Ed.), The development of emotion regulation. Monographs of the Society for Research in Child Development, 59, 25-52.
Wellek, R. & Warren, A. (1956). Theory of literature 3ed. New York: Harcourt, Brace & World.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
บท
License
บทความทุกบทความเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารคณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตบางเขน
วารสารศึกษาศาสตร์ปริทัศน์ (Kasetsart Educational Review)