องค์ประกอบและตัวชี้วัดสมรรถนะการออกแบบการเรียนรู้ของนิสิตนักศึกษาครูสาขาวิชาสุขศึกษา เพื่อส่งเสริมความรอบรู้ด้านสุขภาพของนักเรียน

ผู้แต่ง

  • นันท์นภัส เกตน์โกศัลย์ คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์

คำสำคัญ:

องค์ประกอบ, ตัวชี้วัด, สมรรถนะการออกแบบการเรียนรู้, ความรอบรู้ด้านสุขภาพ, นิสิตนักศึกษาครู, สาขาวิชาสุขศึกษา

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาองค์ประกอบ และตัวชี้วัดสมรรถนะการออกแบบการเรียนรู้ของนิสิตนักศึกษาครูสาขาวิชาสุขศึกษา เพื่อส่งเสริมความรอบรู้ด้านสุขภาพของนักเรียน วิธีดำเนินการวิจัย ประกอบด้วย 1) การศึกษาเอกสาร ตำรา บทความทางวิชาการ และงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง 2) การสังเคราะห์องค์ประกอบและตัวชี้วัดของสมรรถนะการออกแบบการเรียนรู้ของ นิสิตนักศึกษาครูสาขาวิชาสุขศึกษา เพื่อส่งเสริมความรอบรู้ด้านสุขภาพของนักเรียน ที่ได้จากการศึกษาเอกสาร และ 3) การประเมินความเหมาะสมขององค์ประกอบและตัวชี้วัด ในด้านความสมเหตุสมผลเชิงทฤษฎี ความเป็นไปได้ในการนำไปใช้ปฏิบัติจริง และความถูกต้อง โดยผู้เชี่ยวชาญ จำนวน 5 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบตรวจสอบความเหมาะสมขององค์ประกอบและตัวชี้วัดสมรรถนะการออกแบบการเรียนรู้เพื่อส่งเสริมความรอบรู้ด้านสุขภาพ เป็นแบบมาตราส่วนประมาณค่า (Rating Scale) วิเคราะห์ข้อมูลความเหมาะสมขององค์ประกอบและตัวชี้วัด โดยหาค่าเฉลี่ย (Mean) และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (Standard Deviation)

ผลการวิจัย พบว่า องค์ประกอบ และตัวชี้วัดสมรรถนะการออกแบบการเรียนรู้ของนิสิตนักศึกษาครูสาขาวิชาสุขศึกษาเพื่อส่งเสริมความรอบรู้ด้านสุขภาพของนักเรียน ประกอบด้วย 5 องค์ประกอบ 11 ตัวชี้วัด ดังนี้  องค์ประกอบที่ 1  การกำหนดจุดประสงค์การเรียนรู้ที่ส่งเสริมความรอบรู้ด้านสุขภาพ จำนวน 2 ตัวชี้วัด องค์ประกอบที่ 2  การกำหนดเนื้อหาสาระการเรียนรู้ที่ส่งเสริมความรอบรู้ด้านสุขภาพ จำนวน 1 ตัวชี้วัด  องค์ประกอบที่ 3  การกำหนดกิจกรรมการเรียนรู้ที่ส่งเสริมความรอบรู้ด้านสุขภาพ จำนวน 3 ตัวชี้วัด  องค์ประกอบที่ 4  สื่อและแหล่งการเรียนรู้ที่ส่งเสริมความรอบรู้ด้านสุขภาพ  จำนวน 3 ตัวชี้วัด และองค์ประกอบที่ 5  การวัดและประเมินผลการเรียนรู้ที่ส่งเสริมความรอบรู้ด้านสุขภาพ จำนวน 2 ตัวชี้วัด  ผลการวิเคราะห์ความเหมาะสมขององค์ประกอบและตัวชี้วัดสมรรถนะการออกแบบการเรียนรู้เพื่อส่งเสริมความรอบรู้ด้านสุขภาพ พบว่า มีความสมเหตุสมผลเชิงทฤษฎี ความเป็นไปได้ในการนำไปใช้ปฏิบัติจริง และมีความถูกต้อง อยู่ในระดับมากถึงมากที่สุด โดยมีคะแนนเฉลี่ยรวม () เท่ากับ 4.77, 4.57, และ 4.52 และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (S.D.) เท่ากับ 0.46, 0.60, และ 0.60 ตามลำดับ

References

Andrews, D.H. & Goodson, L.A. (1980). A Comparative Analysis of Models of Instructional Design. Journal of Instructional Development. 3(4): 161-182.

Begoray, D.L. & Kwan, B. (2011). A Canadian Exploratory Study to Define a Measure of Health Literacy. Health Promotion International. 27(1): 23-32.

Berkman, N.D., Sheridan, S.L., Donahue, K.E., Halpern, D.J. & Crotty, K. (2011). Low Health Literacy and Health Outcomes: an updated systematic review. Ann Intern Med. June 19; 155 (2): 97-107.

Brown, W.J. (1985). AV instruction: technology, media, and methods. (6th ed.). New York: McGraw-Hill.

Bureau of Health Promotion Nonthaburi. (2010). Guidelines for Promoting Health and Disease Prevention in School-age Children and Youth. Bangkok: Printing Office of the National Buddhism Office. [in Thai]

Chaichaowarat, R. (2016). Process for Enhancing Student Teachers’ Competency in Designing Instruction through Participating in Professional Learning Community. Curriculum and Instruction Major, Faculty of Education, Udon Thani Rajabhat University. [in Thai]

Chin, J., Morrow, D.G., Stine-Morrow, .EA.L., Garcia, T.C., Graumlich, J.F., & Murray M.D. (2011). The process-knowledge model of health literacy: Evidence from a componential analysis of two commonly used measures. Journal Health Community. 16: 222-241.

Cho, Y.I., Lee, S.Y.D., Arozullah, A.M. & Crittenden, K.S. (2008). Effects of Health Literacy on Health Status and Health Service Utilization among the Elderly. Social Science and Medicine. 66: 1809-1816.

Dechakupt, P. & Yindeesuk, P. (2013). Skill 5C for the Development of Learning Units and Learning Management based on Standards. (7th ed.). Bangkok: Press of Chulalongkorn University. [in Thai]

Denduangboripan, P. (1996). Health Teaching. Bangkok: Press of Chulalongkorn University. [in Thai]

Dick, W., Carey, L., & Carey, J.O. (2001). The Systematic Design of Instruction. (5th ed.). New York: Pearson Education.

Dick, W., Carey, L., & Carey, J.O. (2009). The Systematic Design of Instruction. (7th ed.). Upper Saddle Rever, N.J.: Merrill Pearson.

Edwards, M., Wood, F., Davies, M., & Edwards, A. (2012). The development of health literacy in patients with a long-term health condition: The health literacy pathway model. BMC Public Health. 12 (130): 1-15.

Glanz, K. (2008). Health Behavior and Health Education: Theory, Research and Practice. (4th ed.). San Francisco: Jossey-Bass.

Homkhajorn, O. (2003). The Study of the Educational Management Conditions according to the Basic Curriculum of the Vocal Schools under the Department of General Education, Phrae Province. Master of Education, Education Administration Major, Uttaradit Rajabhat University. [in Thai]

Institute of Medicine. (2004). Health Literacy a Prescription to End Confusion. Washington DC: National Academies Press.

Intarakamhaeng, U. (2017). Complete Report on Creation and Development of Health Literacy Tools for Thai People. Behavioral Science Research Institute, Srinakharinwirot University. [in Thai]

International Board of Standards for Training, Performance and Instruction (IBSTPI). (2012). Instructional Designer Competencies. Retrieved 2014, February 18 http://ibstpi.org/download-center-free/

Ishikawa, H., Nomura, K., Sato, M., & Yano, E. (2008). Developing a measure of communicative and critical health literacy: a pilot study of Japanese office workers. Health Promotion International. 23(3): 269-274.

Issaradamrong, W. (2006). A Study of Conditions and Expectations of the Teacher-centered Health Education Teaching Management in the Educational Districts in Udon Thani. Master of Education, Curriculum and Instruction Major, Udon Thani Rajabhat University. [in Thai]

Kaewdamkeng, K. & Triphetsriurai, N. (2011). Health Literacy. (2nd ed.). Bangkok: Sam Charoen Panich. [in Thai]

Kaewdamkeng, K. (2013). Health Literacy. (3rd ed.). Bangkok: The Agricultural Cooperative Community of Thailand Printing Press. [in Thai]

Kickbusch, I.S. (2001). Health literacy: Addressing the health and education divide. Health Promotion International. 16(3): 289-297.

Lee, S.-Y.D., Arozullah, A.M. & Cho, Y.I. (2004). Health literacy, social support, and health: A research agenda. Social Science & Medicine. 58: 1309-1321.

Manganello, J.A. (2008). Health Literacy and adolescents: a framework and agenda for future research. Health Education Research. 23(5): 840-847.

Meesuan, D. (2007). The Results of Teaching by Using the Investigation Group on the Learning Achievement in Health Education and Problem Solving Ability of Mathayomsuksa 3 Students Khanu Wittaya School Khanu Woralak Buri District Kamphaengphet Province. Master of Education, Education and Teaching Major (Seccondary), Uttaradit Rajabhat University. [in Thai]

Ministry of Education. (2008). Basic Education Core Curriculum, 2008. Bangkok: The Agricultural Cooperative Community of Thailand Printing Press. [in Thai]

Ministry of Foreign Affairs. (2014). Development Agenda after 2015 and Establishing the Sustainable Development Goals in the United Nations Framework. http://mfa.go.th/main/th/issues/42458%E0%B9%80%E0%B8%9B%E0%B9%89%E0%B8%B2%E0%B8%AB%E0%B8%A%95%E0%B8%B4.html.
[in Thai]

Ministry of Public Health. (2011). Development of Health Literacy Measurement Tool about Obesity of Secondary School 3 Students (Phase 1). Bangkok: Ministry of Public Health. [in Thai]

______. (2013). Report of Disease Burden and Injury of Thai Population 2013. Nonthaburi: Ministry of Public Health. [in Thai]

______. (2014). The Results of the Study on Health Literacy and Health Behavior (3อ 2ส) of the People 15-55 Years. Nonthaburi: Ministry of Public Health. [in Thai]

______. (2017). Driving Health Literacy and Health Communication. Retrieved 2017,
May 12 from http://www.anamai.moph.go.th/ppf2017/Download/29%E0%B8%9A%E0%B9%88%E0%B8%B2%E0%B8%A2/32.pdf. [in Thai]

Morrison, G.R., Ross, S.M., & Kemp, J.E. (2011). Designing effective instruction. (4th ed.). Hoboken, NJ.: John Wiley and Sons.

National Assessment of America’s Adults Literacy: NAAL. (2006). The Health Literacy of America’s Adults: Results from the 2003 National Assessment of Adult Literacy. U.S. Department of Education. Washington, DC.

Norman, C.D. & Skinner, H.A. (2006). eHealth Literacy: Essential Skills for Consumer Health in a Networked World. Journal of Medical Internet Research. 8 (2): 1-10.

Nutbeam, D. (2000). “Health literacy as a public health goal: a challenge for contemporary health education and communication strategies into health 21st century.” Health Promotion International. 15: 259-267.

Nutbeam, D. (2008). The evolving concept of health literacy. Social Science & Medicine. 67: 2072-2078.

Office of the Basic Education Commission. (2001). Guidelines for Creating Educational Institutions Curriculum. Bangkok: The Teachers Council of Ladprao Printing House. [in Thai]

______. (2010). Supervisory Manual for Educational Management Quality Improvement. Bangkok: Phrikhwan Graphics Limited. [in Thai]

Office of the Education Council Secretariat. (2009). Development of a Teaching and Learning Management Model that Integrates Learning with Working in Tertiary Education in Thailand. Bangkok: Phrikhwan Graphics Limited. [in Thai]

______. (2010). Guidelines for the Development of Health Literacy of Children, Youth and Families through the Power of Education Network. Bangkok. [in Thai]

Osborne, R. H., Batterham, R. W., Elsworth, G. R., Hawkins, M., & Buchbinder, R. (2013). “The grounded psychometric development and initial validation of the health literacy questionnaire (HLQ).” BMC Public Health. 13: 1-17.

Paasche-Orlow, M. & Wolf, M.S. (2007). The causal pathways linking health literacy to health outcomes. American Journal of Health Behavior. 31: 19-26.

Pornkul, Ch. (2008). Teaching Design Integration of Reading Analytical Thinking and Writing. Bangkok: Press of Chulalongkorn University.
[in Thai]

Puangpae, P. (2014). Development of A Learning Instructional Model to Promote the Competency of Social Studies Learning Design for Pre-service Teacher. Academic Journal Silpakorn University. 8(1): 430-447. [in Thai]

Reungsom, S. (2007). Development of a Teaching Center Teaching Kit by Using Mind Mapping in Health Education for Student in Grade 4 Wiset Muangthong School Group Education Area Ang Thong. Master of Education, Curriculum and Instruction Major, Chankasem Rajabhat University. [in Thai]

Richey, R.C., Klein, J.D., & Tracey, M.W. (2011). The instructional design knowledge base: theory, research, and practice. New Youk: Routledge.

Rootman, I. & Ronson, B. (2005). Literacy and health research in Canada. Revue Canadienne de Sante publique. 96(2): 562-577.

Sanrattana, W. (2013). Education for the 21st Century. Retrieved 2015, August 1 from http://wirot.edublogs.org/. [in Thai]

Santheunkaew, S. (2006). The Study of Performance and Factors Contributing to the Success of Schools in One District One Dream School Project under the Office of Educational Service Area 1. Master of Education, Education Administration Major, Uttaradit Rajabhat University. [in Thai]

Sarayutapitak, J. (2010). Course Documents 2723358 Methods of Health Education Teaching Health Education and Physical Education Major Department of Curriculum and Instruction. Bangkok: Press of Chulalongkorn University. [in Thai]

Somprayoon, S. & Wattanaburanon, A. (1999). Teaching Health Education Theory and Practice. Bangkok: Amy Trading. [in Thai]

Sorensen, K., Van den Broucke, S., Fullam, J., Doyle, G., Pelikan, J., Slonska, Z., & Brand, H. (HLS-EU) Consortium Health Literacy Project European. (2012). Health literacy and public health: A systematic review and integration of definitions and models. BMC Public Health. 12(80): 1-13.

Srisaard, B. (2010). Basic Research Principles. Bangkok: Suweeriyasat Printing. [in Thai]

Teachers Council of Thailand. (2003). Educational Professional Standards. Bangkok. [in Thai]

Thanasukarn, Ch. (2017). Organization of Health Literacy. Nonthaburi: Ministry of Public Health. [in Thai]

Wagner, C.V., Steptoe, A., Wolf, M.S., & Wardle, J. (2009). Health literacy and health actions: A review and a framework from health psychology. Health Education and Behavior. 36(5): 860-877.

World Health Organization: WHO. (2009). Health Literacy and Health Promotion. Definitions, Concepts and Examples in the Eastern Mediterranean Region. Individual Empowerment Conference Working Document. 7th Global Conference on Health Promotion Promoting Health and Development. Nairobi, Kenya.

______. (2014). Global Status Report on Non-communicable Diseases 2014. WHO, Switzerland.

Zarcadoolas, C., Pleasant, A., & Greer, D. (2005). Understanding health literacy: An expanded model. Health Promotion International. 20(2): 195-203.

Downloads

เผยแพร่แล้ว

31-12-2021