ผลการจัดประสบการณ์การเรียนรู้โค้ดดิ้งโดยไม่ใช้คอมพิวเตอร์ ที่มีต่อกรอบความคิดแบบเติบโตของเด็กปฐมวัย

บทคัดย่อ

บทความนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อพัฒนากรอบความคิดแบบเติบโตของเด็กปฐมวัยโดยการจัดประสบการณ์การเรียนรู้โค้ดดิ้งโดยไม่ใช้คอมพิวเตอร์ และเพื่อเปรียบเทียบผลของกรอบความคิดแบบเติบโตของเด็กปฐมวัยก่อนและหลังการจัดประสบการณ์การเรียนรู้โค้ดดิ้งโดยไม่ใช้คอมพิวเตอร์ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษาเป็นเด็กชาย – หญิง อายุ 4 - 5 ปี ที่กําลังศึกษาชั้นอนุบาลปีที่ 2/1 โรงเรียนวัดใหญ่ชัยมงคล(ภาวนารังสี) ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2565 จังหวัดพระนครศรีอยุธยา จำนวน 30 คน โดยการสุ่มแบบยกกลุ่ม เครื่องมือที่ใช้ ได้แก่ แผนการจัดประสบการณ์การเรียนรู้โค้ดดิ้งโดยไม่ใช้คอมพิวเตอร์ และแบบประเมินกรอบความคิดแบบเติบโตของเด็กปฐมวัย วิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณด้วยการหาค่าเฉลี่ย ร้อยละ ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบค่าที และการวิเคราะห์เนื้อหา

ผลการศึกษาพบว่า เด็กปฐมวัยที่ได้รับการจัดประสบการณ์การเรียนรู้โค้ดดิ้งโดยไม่ใช้คอมพิวเตอร์ มีคะแนนเฉลี่ยหลังการทดลองสูงกว่าก่อนการทดลองอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 ทั้งโดยรวมและรายด้าน โดยก่อนการทดลอง มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 5.73 ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐานเท่ากับ 1.06 และหลังการทดลองมีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 11.30 ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐานเท่ากับ 0.86 โดยด้านที่พัฒนามากที่สุดคือความสนุกสนานในการเรียนรู้ รองลงมาคือความพยายามในการเรียนรู้สิ่งใหม่ ความไม่ย่อท้อ ต่ออุปสรรค และการเรียนรู้จากสิ่งที่ผิดพลาดได้ตามลำดับ