วิจัยและพัฒนารูปแบบการสื่อสารอย่างสันติตามแนวคิดจิตตปัญญาศึกษาในโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาปัตตานี เขต 1
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยและพัฒนาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ทั่วไปเพื่อศึกษาผลการพัฒนารูปแบบการสื่อสารอย่างสันติตามแนวจิตตปัญญาศึกษาในโรงเรียนสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาปัตตานี เขต 1 แบ่งการวิจัยเป็น 4 ระยะ ดังนี้ ระยะที่ 1 วิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยันการสื่อสารอย่างสันติ กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้บริหารและครูสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาปัตตานี เขต 1 จำนวน 616 คน แบบสอบถามเป็นแบบมาตราส่วนประมาณค่าของลิเคิร์ทมีค่าความเชื่อมั่น 0.972 วิเคราะห์ข้อมูลโดยวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยัน ระยะที่ 2 ร่างรูปแบบและประเมินรูปแบบโดยการสนทนากลุ่ม 2 ครั้ง ได้แก่ กลุ่มผู้ทรงคุณวุฒิจำนวน 10 ท่าน และกลุ่มตัวอย่างที่เข้าร่วมวิจัยจำนวน 20 คน วิเคราะห์ข้อมูลโดยการวิเคราะห์เนื้อหา ระยะที่ 3 นำรูปแบบไปใช้และศึกษาทักษะสื่อสารอย่างสันติตามการรับรู้ของผู้บริหาร ครู และนักเรียนในปี 2561 และ 2562 จำนวน 85 คน เครื่องมือที่ใช้เป็นแบบสอบถามเป็นแบบมาตราส่วนประมาณค่าของลิเคิร์ทมีค่าความเชื่อมั่น 0.865 วิเคราะห์ข้อมูลด้วยค่าเฉลี่ย ระยะที่ 4 การขยายผลการใช้รูปแบบให้กับโรงเรียนกลุ่มเป้าหมาย จำนวน 1 โรง ในปี 2563 เครื่องมือเป็นแบบสอบถามที่ใช้ในระยะที่ 3 และแบบสัมภาษณ์การติดตามผล วิเคราะห์ข้อมูลโดยการหาค่าเฉลี่ย และวิเคราะห์เนื้อหา
ผลวิจัยพบว่า 1) องค์ประกอบการสื่อสารอย่างสันติมี 4 องค์ประกอบ มีค่าน้ำหนักองค์ประกอบอยู่ระหว่าง 0.91-0.99 เรียงลำดับจากมากไปน้อยได้ดังนี้ ความต้องการ การสังเกต การขอร้อง และความรู้สึก 2) รูปแบบการสื่อสารอย่างสันติตามแนวคิดจิตตปัญญาศึกษา ประกอบด้วย 3 ขั้น ได้แก่ (1) ขั้นตระหนักรู้ (2) ขั้นเปลี่ยนแปลง และ (3) ขั้นพัฒนาอย่างต่อเนื่อง 3) การรับรู้ของตนเองเพื่อสื่อสารอย่างสันติ ในปี 2561 และ 2562 โดยภาพรวมมีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 3.27 และ 4.23 ตามลำดับ 4) ผลการเผยแพร่รูปแบบในโรงเรียนขยายผล พบว่า กลุ่มขยายผลมีการรับรู้ของตนเองเพื่อสื่อสารอย่างสันติมีค่าเฉลี่ย 3.78 ผลการติดตามพบว่า ทั้งสองโรงเรียนมีการสื่อสารแบบเปิดกว้าง ยอมรับความแตกต่าง และมีปฏิสัมพันธ์เชิงบวก
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
Journal of Information and Learning ดำเนินการโดยสำนักวิทยบริการ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตปัตตานี บทความที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารได้รับความคุ้มครองตามกฎหมายลิขสิทธิ์ โดยเจ้าของลิขสิทธิ์จะมีสิทธิในการทำซ้ำ ดัดแปลง และเผยแพร่งานบทความ ทั้งรูปแบบอิเล็กทรอนิกส์ การทำฉบับสำเนา การแปล และการผลิตซ้ำในรูปแบบต่างๆ ลิขสิทธิ์บทความเป็นของผู้เขียนและสำนักวิทยบริการ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตปัตตานี วารสารฯ ขอสงวนสิทธิ์ในการพิจารณาตีพิมพ์ตามความเหมาะสม รวมทั้งการตรวจทานแก้ไข การปรับข้อความ หรือขัดเกลาภาษาให้ถูกต้องตามเกณฑ์ที่กำหนด สำหรับผลการวิจัยและความคิดเห็นที่ปรากฏในบทความถือเป็นความคิดเห็นและอยู่ในความรับผิดชอบของผู้เขียน
References
Beane, A. (2019, June 12). Bully free classroom. https://rlns.fvsd.ab.ca/preventing-bullying
Chotisakulrat, P. (2011). Sèu săan yang săn-dtì kôo meu sèu săan pêuua săan săm-pan láe gâe kăi kwaam kàt yáeng yàang sâang săn [Nonviolent communication: Handbook for understanding and creative resolution] (2nd ed.). Samasikkha.
Chotisakulrat, P., & Maneekhow, N. (2016). Sèu săan sâang săn-dtì bplìian kwaam kàt yáeng [Nonviolent communication: Transforming conflict into creative power]. Mahidol University.
Craig, R. (1987). Training and development handbook a guide to human resource (3rd ed.). Mc Gray-Hill.
Doe, K. L., & Chinda, N. N. (2015). Principals’ and teachers’ use of conflict management strategies on secondary students’ conflict resolution in rivers State-Nigeria. Journal of Education & Practice, 6(13),148-153.
Dzaferovic, M. (2012). Nonviolent communication, empathy and assertion as modern strategies in the study of overcoming conflicts. Metodicki obzori, 7(2), 105-116.
Goleman, D. (1995). Emotional intelligence: Why it can matter more than IQ. Bantam Books.
Haas, K. (2018, July 22). Listening: The secret weapon of emotional intelligence. Stop At Nothing. https://stopatnothing.com/listening-the-secret-weapon/
Hair, J. F., Black, W. C., Babin, B. J., & Anderson, R. E. (2010). Multivariate data analysis (7th ed.). Pearson.
Heydenberk, R. A., Heydenberk, W. R., & Tzenova, V. (2006). Conflict resolution and bully prevention: Skills for school success. Journal of Conflict Resolution, 24(1), 55-69.
Hicks, T. (2018). Embodied conflict. Routledge.
Honey, P., & Mumford, A. (1992). Using your learning styles. Maidenhead: Peter Honey.
Howie, P., & Bagnall, R. (2013). A beautiful metaphor: Transformative learning theory. International Journal of Lifelong Education, 32(6), 816-836.
Johnson, A. G. (2005). The gender knot: unraveling our patriarchal legacy (2nd ed.). Temple University.
Kerdtip, C., & Sangthong, E. (2012, September 6-7). Development model of resolution in schools using school-based management: A case study of Pattani province, Southern Thailand [Proceedings]. International Conference on Political Science Administration and Peace Studies in ASEAN Countries, Hat Yai, Thailand.
Kolb, D. A. (2005). Experiential learning: Experience as the source of learning and development. Englewood Cliffs.
Kundu, V. (2020). Integrating nonviolent communication in pedagogies of media literacy education. In D. Frau-Meigs, S., Kotilainen, M., Pathak-Shelat, M., Hoechsmann, & S. R. Poyntz (Eds), The Handbook of Media Education Research (pp.141-154). John Wiley & Sons.
Llopis, G. (2018, June 5). 5 Reasons leaders are afraid to challenge the status quo. Frob Magazine. https://www.forbes.com/sites/glennllopis/2017/08/12/5-reasons-leaders-are-afraid-to-challenge-the-status-quo/?sh=351ddb5126fe
Mansumitrchai, P. (2017). A model of nonviolent communication through Buddhist psychology. Journal of MCU Peace Studies, 5(3), 76-90.
Marlow, E., Nyamathi, A., Grajeda, W. T., Bailey, N., Weber, A., Younger, J. (2012). Nonviolent communication (NVC) training and empathy in male parolees. J Correct Health Care, 18(1), 8-19.
Mezirow, J. (2000). Learning to think like and adult: Core concepts of transformative theory. In J. Mezirow, & Associates (Eds.), Learning as transformative: Critical perspectives on a theory in progress (pp. 3-33). Jossey-Bass.
Miles, E. W. A, Georgia, A., Schatten, A., & Chapman, E. (2020). How face threat sensitivity affects proactive negotiation behavior. Organization Management Journal, 17(1), 2-14.
Mnookin, R. H. (2012). Mediation secrets for better business negotiations: Top techniques from mediation training experts. Harvard law school.
Newman, B. L. (2015, March 5). Defining digital literacy. http://www.districtdispatch.org/2012/04/defining-digital-literacy
Nosek M. (2012). Nonviolent communication: A dialogical retrieval of the ethic of authenticity. Nurse Ethics, 19(6), 829-837.
Panit, W. (2007). Jìt bpan-yaa sèuk-săa rûng à-run hàeng jìt săm-néuk mài taang gaan sèuk-săa. [Thoughtful learning, education as a spiritual journey]. Contemplative Education Center & Suan Ngern-mene.
Poolpatarachewin, C. (2008). Jìt bpan-yaa sèuk-săa rûng à-run hàeng jìt săm-néuk mài taang gaan sèuk-săa [Contemplative education: Dawn of a new educational consciousness]. Mahidol University.
Promsri, C. (2007). Organizational conflict management. Expernet. Rogers, E. M. (1995). Diffusion of innovations (4th ed.). Free Press.
Rosenberg, M. B. (2003). Nonviolent communication: A language of life. Puddle Dancer Press.
Rosenberg, M. B. (2005). Speak peace in a world of conflict. What you say next will change your world. Puddle Dancer Press.
Saari, A. (2019). Transference and the gateless barrier: A relational approach to contemplative education. Journal of Transformative Education, 18(1), 24-40.
Shanka, E. B., & Thuo, M. (2017). Conflict management and resolution strategies between teachers and school leaders in Primary Schools of Wolaita. Englewood Cliffs.
Suarez, A., Lee D. Y., Rowe, C., Gomez, A. A., Murowchick, E., & Linn, P. L. (2014, July 23). Nonviolent communication and mindfulness training in prison. https://doi.org/10.1177/2158244013516154
Sutthinarakorn, W. (2017). Gaan riian róo pêuua gaan bplìian bplaeng láe wí-jai cherng bpà-dtì-bàt gaan. [Transformative learning and action research]. Siamparitas.
Valente, S., Lourenço, A. A. , & Németh, Z. (2020). School Conflicts: Causes and Management Strategies in Classroom Relationships. In M. P. Levine (Ed.), Interpersonal Relationships. https://doi.org/10.5772/intechopen.95395
Wasi, P. (2007). New learning paradigm for escaping from crisis. Ruamduychuykan.
Wilcock, A. (1993). A theory of the human need for occupation. Journal of Occupational Science, 8(1), 17-24.
Yenjaima, R., & Suyaphrom, S. (2018). Social: Theory and solution. Journal of MCU Social Science Review, 7(2), 224-238.
Yu, J., & Kirk, M. (2008). Measurement of empathy in nursing research. Systematic Review, 64(5), 440-454.