การเลือกใช้สถิติขั้นสูงสำหรับการวิจัยทางรัฐประศาสนศาสตร์ : กรณีศึกษาสมการโครงสร้าง

Main Article Content

กิตติพงษ์ พิพิธกุล

บทคัดย่อ

การวิจัยทางรัฐประศาสนศาสตร์ มีความคล้ายคลึงกับการ วิจัยทางสังคมศาสตร์ทั่วไป กล่าวคือในความเป็นจริงจะมีตัวแปรที่มาเกี่ยวข้องกับการวิจัยเป็นจำนวนมากมายหลายตัวแปร โดยเฉพาะการวิจัยเชิงสาเหตุปัจจุบันมีการนำเทคนิคการวิเคราะห์หลายตัวแปรมาใช้ในงานวิจัยอยู่างแพร่หลาย ไม่ว่าจะเป็นการวิเคราะห์ความแปรปรวนเชิงช้อน (MRA) , Logistic Regression Analysis , Cluster Analysis, Discriminant และผล Analysis และเทคนิคการวิเคราะห์อื่นๆ อีกมาก โดยที่ เทคนิคดังกล่าวข้างต้นถือว่าเป็นเครื่องมือที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลที่มีประสิทธิภาพมากที่สุด และ เป็นที่นิยมใช้มากสำหรับการวิจัยระดับดุษฎีนิพนธ์หรือการวิจัยของนิสิตระดับปริญญาเอกแต่ก็ยังมีข้อเสีย คือ เทคนิคดังกล่าวสามารถตรวจสอบความสัมพันธ์หรือสาเหตุได้ ครั้งละ 1 ความสัมพันธ์เท่านั้น หรือมีตัวแปรตามได้ครั้งละ 1ตัวแปรเท่านั้น นักวิชาการทางสถิติบางท่านเรียกว่า การดั้งเดิมซึ่งจะต้องวิเคราะห์ตัวแปรทีละคู่ของความสัมพันธ์หรือที่เรียกว่า การวิเคราะห์หาความสัมพันธ์ซึ่งในการวิเคราะห์ทีละคู่ของตัวแปรที่สนใจ จะทำให้เกิดความคลาดเคลื่อนหรือเศษของการ วิเคราะห์มาก ดังนั้น จึงมีความจำเป็นที่จะต้องนาเทคนิคสถิติขันสูงมาใช้ในกระบวนการวิเคราะห์โดยเฉพาะอย่างยิงคือ การวิเคราะห์สมการเชิงโครงสร้าง ที่ประกอบด้วยตัวแปรแฝง และตัวแปรชี้วัด

Article Details

บท
บทความวิชาการ

References

กฤตกร กัลยารัตน์. (2553). ผลกระทบเชิงประจักษ์ของสถานการณ์การแข่งขัน การจัดการความรู้ บรรยากาศการเรียนรู้ ความพร้อมในการปรับตัวให้ทันการเปลี่ยนแปลง และนวัตกรรม ที่มี ต่อผลการดำเนินงานสาขาของธนาคารไทยพาณิชย์ จำกัด (มหาชน). วิทยานิพนธ์ปริญญารัฐประศาสนศาสตรดุษฎีบัณฑิต. สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.

กัลยา วานิขย์บัญชา. (2557). การวิเคราะห์สมการโครงสร้าง (SEM) ด้วย AMOS. พิมพ์ครั้งที 1.กรุงเทพฯ สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

กิตติพงษ์ พิพิธกุล. (2559). ระเบียบวิธีวิจัยทางรัฐประศาสนศาสตร์.เอกสารประกอบการเรียนการสอนโรเนียวเย็บเล่ม.

กิตติพงษ์ พิพิธกุล. (2559). วิพากษ์งานวิจัยเรื่อง การพัฒนาตัวแบบความสัมพันธ์โครงสร้างเชิงเส้น. รายงานประกอบการเรียนการสอน วิชาคอมพิวเตอร์และสถิติเพื่อการวิจัยทางรัฐประศาสนศาสตร์ หลักสูตรรัฐประศาสนศาสตร์ดุษฎีบัณฑิต มหาวิทยาลัยภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ปีการศึกษา 2558

ธณัฐพล ชะอุ่ม. (2558) ตัวแบบการบริหารจัดการที่มีประสิทธิผลของเทศบาลตำบลในเขตภาคกลางของประเทศไทย. ดุษฎีนิพนธ์ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณทิต. มหาวิทยาลัยสยาม.

บุญใจ ศรีสถิตนรากูล. (2555) การพัฒนาและตรวจสอบคุณภาพเครื่องมือวิจัย: คุณสมบัติการวัดเชิงจิตวิทยา. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์แห่งจุหาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

เพชรน้อย สิงห์ช่างขัย (2546) หลักการและการใช้สถิติในการ วิเคราะห์ตัวแปรหลายตัวสำหรับการวิจัยทางการพยาบาล. พิมพ์ครั้งที่ 3. สงขลา : จ.เอกสาร.

ยุทธ ไกยวรรณ์ (2556). การวิเคราะห์โมเดลสมการโครงสร้างด้วย AMOS. พิมพ์ครั้งที่ 1. กรุงเทพฯ .สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

รักเกียรติ หงส์ทอง. (2557), ประสิทธิผลขององค์การกับตัวแบบภาวะผู้น่าเชิงวิสัยทัศน์ ของคณะผู้บริหารมหาวิทยาลัยราชภัฎตะวันตก. วารสารวิชาการและวิจัยสังคมศาสตร์, 10 (29) : 71-86

สำราญ มีแจ้ง. (2557). สถิติขั้นสูงสำหรับการวิจัย ทฤษฎีและการปฏิบัติ. พิมพ์ครั้งที่ 1. กรุงเทพฯ :สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สุชาต ประสิทธิรัฐสินธุ์ . (2548). เทคนิคการวิเคราะห์ตัวแปรหลายตัวสำหรับการวิจัยทางสังคมศาสตร์และพฤติกรรมทางพฤติกรรมศาสตร์. พิมพ์ครั้งที่ 5. กรุงเทพฯ หจก. สามลดา.

สุวิมล ติรกานันท์. (2550). การสร้างเครื่องมือวัดตัวแปรในการวิจัยทางสังคมศาสตร์: แนวทางสู่การปฏิบัติ. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.