แนวทางการพัฒนาจริยธรรมสื่อมวลชนไทยยุคดิจิทัล
Article Sidebar
เผยแพร่แล้ว:
ธ.ค. 25, 2019
คำสำคัญ:
การพัฒนา จริยธรรมสื่อมวลชน ยุคดิจิทัล
Main Article Content
บทคัดย่อ
สื่อมวลชน (Mass Communication) ถือเป็นเครื่องมือที่นำไปสู่การสร้างความเข้าใจ ความสัมพันธ์และเชื่อมโยงสังคมเข้าร่วมกัน ทั้งนี้ประเด็นปัญหาในสื่อมวลชนก็พบมาก โดยเฉพาะประเด็นทางจริยธรรมในการนำเสนอข้อมูลข่าวสารของสื่อมวลชน ซึ่งตั้งแต่อดีตมีการกำหนดแนวทางเพื่อการพัฒนาทางจริยธรรมสื่อมวลชนจวบจนกระทั่งปัจจุบัน ซึ่งวิธีการ รูปแบบในการแก้ไขปัญหาเชิงจริยธรรมก็มีทิศทางที่ปรับเปลี่ยนไปตามนวัตกรรมที่เปลี่ยนแปลงไป โดยในยุคดิจิทัลปัจจุบันกำลังเป็นช่วงที่กำลังเผชิญกับปัญหาทางจริยธรรมในสื่อมวลชนอย่างยิ่ง ดังนั้นการศึกษาและค้นหาแนวทาง รวมไปถึงมาตรการในการกำกับ ตลอดจนการควบคุมหลักการทางจริยธรรมให้สอดคล้องกับความเป็นไปในสถาบันสื่อมวลชนในปัจจุบัน
Article Details
How to Cite
บท
บทความวิชาการ
References
กิติมา สุรสนธิ. (2557). ความรู้เบื้องต้นทางการสื่อสาร. กรุงเทพฯ: จามจุรีโปรดักส์ จำกัด.
กาญจนา แก้วเทพ. (2556). สื่อสารมวลชน:ทฤษฎีและแนวทางการศึกษา. กรุงเทพฯ: ห้างหุ้นส่วนจำกัด
กาญจนา แก้วเทพ, และนิคม ชัยชุมพล. (2555). คู่มือสื่อใหม่ศึกษา. กรุงเทพฯ: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.
เทียนทิพย์ เดียวกี่. (2559). จริยธรรมและจรรยาบรรณสื่อในการนำข่าวยุคดิจิตอล. วารสารการสื่อสารและการจัดการนิด้า 2(2), 125–143.
สกุลศรี ศรีสารคาม. (2557).จริยธรรมการใช้สื่อออนไลน์และสื่อสังคมในกระบวนการสื่อข่าวของสื่อไทยในยุคดิจิทัล.กรุงเทพฯ: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ (สสส.)
สุทิติ ขัตติยะ. (2556). กฎหมายและจริยธรรมสื่อสารมวลชน. กรุงเทพฯ: หจก.เปเปอร์เฮาส์ จำกัด.
สุรชัย ช่อผกา. (2560). จริยธรรมสื่อสารมวลชน. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
Computer Ethics Institute. (2016). Ten Commandments of Computer Ethics. Retrieved March 1, 2018, from http://computerethicsinstitute.org/publications/tencommandm ents.html.
Day (2006). Ethics in Media Communication: Cases and Controversies. United States.
Dijk. (2006). The Network Society: Social Aspects of New Media. Sage Publications London. Fitzgerald, M. (1995, October 28). The debate continues. Editor & Publisher, 11–12.
Reid,Alastair. (2013). Five online standards and ethics pointers for journalists. Retrived from http://www.journalism.co.uk/news/five-online-standards-and-ethics-pointers-forjournalists/s2/a552745/.
กาญจนา แก้วเทพ. (2556). สื่อสารมวลชน:ทฤษฎีและแนวทางการศึกษา. กรุงเทพฯ: ห้างหุ้นส่วนจำกัด
กาญจนา แก้วเทพ, และนิคม ชัยชุมพล. (2555). คู่มือสื่อใหม่ศึกษา. กรุงเทพฯ: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.
เทียนทิพย์ เดียวกี่. (2559). จริยธรรมและจรรยาบรรณสื่อในการนำข่าวยุคดิจิตอล. วารสารการสื่อสารและการจัดการนิด้า 2(2), 125–143.
สกุลศรี ศรีสารคาม. (2557).จริยธรรมการใช้สื่อออนไลน์และสื่อสังคมในกระบวนการสื่อข่าวของสื่อไทยในยุคดิจิทัล.กรุงเทพฯ: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ (สสส.)
สุทิติ ขัตติยะ. (2556). กฎหมายและจริยธรรมสื่อสารมวลชน. กรุงเทพฯ: หจก.เปเปอร์เฮาส์ จำกัด.
สุรชัย ช่อผกา. (2560). จริยธรรมสื่อสารมวลชน. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
Computer Ethics Institute. (2016). Ten Commandments of Computer Ethics. Retrieved March 1, 2018, from http://computerethicsinstitute.org/publications/tencommandm ents.html.
Day (2006). Ethics in Media Communication: Cases and Controversies. United States.
Dijk. (2006). The Network Society: Social Aspects of New Media. Sage Publications London. Fitzgerald, M. (1995, October 28). The debate continues. Editor & Publisher, 11–12.
Reid,Alastair. (2013). Five online standards and ethics pointers for journalists. Retrived from http://www.journalism.co.uk/news/five-online-standards-and-ethics-pointers-forjournalists/s2/a552745/.