กฎหมายต้นแบบว่าด้วยการควบคุมการประกอบวิชาชีพล็อบบี้ยีสต์
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้ศึกษาและวิจัยเรื่องกฎหมายต้นแบบว่าด้วยการควบคุมการประกอบวิชาชีพล็อบบี้ยีสต์ ซึ่งมีวัตถุประสงค์เพื่อการศึกษา (1) ความเป็นมาและความสำคัญของปัญหาการควบคุมการประกอบวิชาชีพล็อบบี้ยีสต์ (2) แนวคิด ทฤษฎี และหลักการเกี่ยวกับการควบคุมการประกอบวิชาชีพล็อบบี้ยีสต์ (3) มาตรการทางกฎหมายเกี่ยวกับการควบคุมการประกอบวิชาชีพล็อบบี้ยีสต์ ของระหว่างประเทศ ต่างประเทศ และประเทศไทย (4) วิเคราะห์ปัญหาอุปสรรคทางกฎหมายเกี่ยวกับการควบคุมการประกอบวิชาชีพล็อบบี้ยีสต์ (5) จัดทำกฎหมายต้นแบบว่าด้วยการควบคุม การประกอบวิชาชีพล็อบบี้ยีสต์ ซึ่งการวิจัยครั้งนี้ใช้วิธีวิทยาการวิจัยเชิงคุณภาพ ประกอบด้วย การวิจัยเอกสาร การสัมภาษณ์เชิงลึก และการประชุมกลุ่ม ผลการวิจัยพบว่า วิชาชีพล็อบบี้ยีสต์ มีกฎหมายของประเทศที่พัฒนาแล้วหลายประเทศ การควบคุมวิชาชีพนี้ในประเทศไทยมีมานานแล้วและมีกฎหมายที่เกี่ยวข้อง ได้แก่ ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ได้กำหนดเกี่ยวกับสัญญานายหน้าไว้ ซึ่งบัญญัติไว้ในลักษณะ 16 มาตรา 845 ถึงมาตรา 849 โดยได้กำหนดเกี่ยวกับสัญญาและบทบาทหน้าที่ของนายหน้าไว้ อย่างไรก็ตาม ไม่มีกฎหมายฉบับใดกำหนดเรื่องการควบคุมการประกอบวิชาชีพล็อบบี้ยีสต์ไว้เป็นการเฉพาะ รวมถึงไม่มีมาตรการใดครอบคลุมถึงการขึ้นทะเบียน และขอใบอนุญาตเพื่อเป็นล็อบบี้ยีสต์ รวมถึงการกำหนดบทบาทหน้าที่ การควบคุมล็อบบี้ยีสต์ จริยธรรม คณะกรรมการ และบทกำหนดโทษ ส่งผลให้การประกอบวิชาชีพล็อบบี้ยีสต์เป็นไปอย่างเสรี และปราศจากการควบคุม ซึ่งนำไปสู่ปัญหาเรื่องยึดผลประโยชน์มากเกินไป ฉ้อโกง หรือบีบบังคับให้อีกฝ่ายหนึ่งปฏิบัติตามเงื่อนไข ซึ่งก่อให้เกิดความเสียหายทั้งแก่ล็อบบี้ยีสต์ คู่สัญญา บุคคลอื่น ซึ่งเกี่ยวข้อง และสูญเสียผลประโยชน์ที่เกิดแก่สังคม ดังนั้น ผู้วิจัยจึงได้กฎหมายต้นแบบว่าด้วยการควบคุมการประกอบวิชาชีพล็อบบี้ยีสต์ โดยมีโครงสร้างกฎหมายประกอบด้วย (1) คำนิยาม (2) หมวด 1 คณะกรรมการ (3) หมวด 2 ใบอนุญาต (4) หมวด 3 บทบาทหน้าที่ (5) หมวด 4 การควบคุม (6) หมวด 5 จริยธรรม (7) หมวด 6 บทกำหนดโทษ
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
ฐิตารีย์ ประดิษฐพลการ. (2557). อยากรวยต้องเป็นล็อบบี้ยีสต์. ยิปซี กรุ๊ป.
ปัณณวัฒน์ วังอนุสรณ์, ศิริกุล ตุลาสมบัติ และ ภูษณิศา เตชเถกิง. (2565). ทฤษฎีตัวแทน: ความท้าทายในการบริหารงานธุรกิจในประเทศไทย. วารสารบริหารธุรกิจมหาวิทยาลัยแม่โจ้, 4(1), 1-22.
ไผทชิต เอกจริยกร. (2563). ตัวแทน-นายหน้า. วิญญูชน.
ศนันท์กรณ์ โสติถิพันธุ์. (2562). คำอธิบายหลักพื้นฐานของกฎหมายเอกชน. วิญญูชน.
เอื้อมเดือน แก้วสว่าง, เพ็ญศรี ฉิรินัง, สมบูรณ์ ศิริสรรหิรัญ และ อุดมวิทย์ ไชยสกุลเกียรติ. (2564). คุณภาพชีวิตในการทำงานของบุคลากรสู่ความผูกพันต่อองค์การ : ความสัมพันธ์ที่มีอยู่จริงในบริบทของคนทำงาน. วารสารนิติศาสตร์ รัฐศาสตร์ และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย, 5(2), 83-99.
ASEAN Human Rights Declaration. (2012, 19 November). https://asean.org/asean-human-rights-declaration
Groll, Thomas and J. Ellis, Christopher J. (2016). Repeated Lobbying by Commercial Lobbyists and Special Interests. (CESifo Working Paper No. 5809). Center for conomic Studies and ifo Institute. Munich, Germany.
LOI n° 2016-1691. (2016, 9 December). Relative à la transparence, à la lutte contre la corruption et à la modernization de la vie economies. https://www.legifrance.gouv.fr/jorf/id/JORFTEXT000033558528
California Code. (2023, 12 December). Government Code – GOV, TITLE 9 - POLITICAL REFORM. https://law.justia.com/codes/california/2022/code-gov/title-9/