The Effects of Project Approach Experience Provision Integrated with Learning Resources in Angthong Province on Sense of Belonging for Young Children

Main Article Content

papimon wattanavichien
Chalatip Samahito

Abstract

          The effects of project approach experience provision integrated with learning resource in Angthong province on sense of belonging for young children.  The population included 12 preschool children, age 5- 6 years old who were studying in kindergarten 3 in the first semester, 2022 of Wat Makham (Wibuluppathum) School in Angthong Primary Educational Service Area Office. The research instruments were consisted of 3 projects approach, 30 experience provision plans, the test of sense of belonging for young children, and the observation form of sense of belonging of young children. The data was analyzed by mean, standard deviation and content analysis.


          The result indicated that young children who engaged in project approach experience provision with learning resources in Angthong province had higher sense of belonging posttest scores than the pretest one. The children had better understanding the culture and traditions of the community.  When going on the field trips, the children showed the respect and conserved the public places in Angthong province

Article Details

How to Cite
wattanavichien, papimon, and C. Samahito. “The Effects of Project Approach Experience Provision Integrated With Learning Resources in Angthong Province on Sense of Belonging for Young Children”. Mahachula Academic Journal, vol. 10, no. 1, Apr. 2023, pp. 249-61, https://so04.tci-thaijo.org/index.php/JMA/article/view/260043.
Section
Research Articles

References

โฉมศรี อินสว่าง. “การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้แหล่งเรียนรู้ท้องถิ่นเรื่องเมืองสุพรรณในอดีต กลุ่มสาระการเรียนรู้สังคมศึกษา ศาสนา และ วัฒนธรรม”. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัญฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยราชภัฏเทพสตรี, ๒๕๕๓.

ชลาธิป สมาหิโต. “การจัดประสบการณ์การเรียนรู้โครงการเป็นฐานในระดับปฐมวัย”. พิมพ์ครั้งที่ ๑. กรุงเทพมหานคร: บริษัทไซเบอร์พริ้นท์กรุ๊ปจำกัด, ๒๕๖๓.

ชุติมา ศิริวงศ์. “การจัดการเรียนรู้โดยใช้แหล่งเรียนรู้ในชุมชนด้วยวิธีการทางประวัติศาสตร์”. วิทยานิพนธ์ ปริญญาครุศาสตร์มหาบัญฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา, ๒๕๕๑.

น้ำผึ้ง เลาหบุตร. “การพัฒนาความสามารถในการแก้ปัญหาอย่างสร้างสรรค์และทักษะทางสังคมโดยการจัดประสบการณ์เรียนรู้แบบโครงการสำหรับเด็กปฐมวัย”. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัญฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยศิลปกร, ๒๕๖๐.

วัฒนา มัคคสมัน. “การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนตามหลักการสอนแบบโครงการเพื่อส่งเสริมการเห็นคุณค่าในตนเองของเด็กปฐมวัย”. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัญฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, ๒๕๓๙.

ศิริมงคล ทนทอง. “การพัฒนาหลักสูตรภูมิปัญญาท้องถิ่นสุรินทร์สำหรับเด็กปฐมวัย”. ปริญญานิพนธ์ดุษฎีบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, ๒๕๕๓.

อรุณี หรดาล.“ภูมิปัญญาท้องถิ่นกับการพัฒนาเด็กปฐมวัย”. สักทอง. ปีที่ ๒๕ ฉบับที่ ๒ (เมษายน – มิถุนายน ๒๕๖๒) : ๑- ๑๑.

Australian Government Department of Education and Training. BELONGING, BEING & BECOMIG. Australia, 2009.

Lövey, Nadkarni and Erdélyi. The Joyful Organization. New Delhi: Response Books, 2005.

Ministry of Education New Zealand. Te Whariki. He Whariki Matauranga monga Mokopuna o Aotearoa Early childhood curriculum. Wellington: NewZealand, 2017.

National Council for Curriculum and Assessment Ireland, Aistear. The early childhood curriculum framework. Dublin: NCCA., 2009.