ปัจจัยการใช้สื่ออิเล็กทรอนิกส์เข้าในการเรียนการสอนของมหาวิทยาลัยแห่งชาติลาวในช่วงการระบาดของไวรัสโควิด-19

บทคัดย่อ

การศึกษาในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยในการใช้สื่ออิเล็กทรอนิกส์เข้าในการเรียนการสอนของมหาวิทยาลัยแห่งชาติลาว ในช่วงที่มีการแพร่ระบาดของโรคโควิด-19 โดยเป็นการศึกษาเชิงปริมาณ โดยใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการศึกษา กลุ่มตัวอย่างได้แก่ นักศึกษาจากสองคณะวิชา คือ คณะวิทยาศาตร์สังคมศาสตร์และคณะเศรษฐศาสตร์และบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยแห่งชาติลาว จำนวน 363 คน ดำเนินการวิเคราะห์ข้อมูลด้วยโปรแกรมคอมพิวเตอร์

ผลการศึกษา พบว่า

ปัจจัยการใช้สื่ออิเล็กทรอนิกส์เข้าในการเรียน-การสอนของมหาวิทยาลัยแห่งชาติในช่วงการแพร่ระบาดของโรคโควิด-19 ในภาพรวมของทั้ง 2 คณะวิชาโดยรวมแล้วทุกปัจจัยอยู่ในระดับหลายทังสองคณะวิชา ชึ่งมีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับหลาย ( =3.70,  S. D=0.95) ในคณะวิทยาศาตร์สังคมศาสตร์และมีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับหลาย ( =3.54, S D=(0.97) ในคณะเศรษฐศาสตร์และบริหารธุรกิจ ซึ่งเมื่อพิจารณาเป็นรายปัจจัยที่เรียงตามลำดับ ได้แก่ คือ ปัจจัยด้านความสามารถในการเข้าถึงการใช้สื่ออิเล็กทรอนิกส์ ปัจจัยด้านงบประมาณ ปัจจัยด้านเครื่องมือ อุปกรณ์และปัจจัยสุดท้ายได้แก่ ปัจจัยทางเทคนิคของการรับและส่งข้อมูล เพาะปัจจัยเหล่านี้ จึ่งทำให้การใช้สื่ออิเล็กทรอนิกส์เข้าในการเรียน-การสอนของมหาวิทยาลัยแห่งชาติลาว ในช่วงที่มีการแพร่ระบาดของโรคโควิด-19 ขาดประสิทธิภาพและประสิทธิผลในบางวิชาและนักเรียนบางกลุ่มโดยเฉพาะนักเรียนที่อาศัยอยู่ในพื้นที่ห่างไกลและชนนบท ไม่สามารถเข้าถึงการใช้สื่ออิเล็กทรอนิกส์เข้าในการเรียนการสอนได้ จึ่งทำให้ในปีการศึกษาที่ผ่านมามีนักเรียนออกกลางคันจำนวนมากกว่าปีที่ผ่านมา