การจัดกิจกรรมส่งเสริมพฤติกรรมจริยธรรมโดยใช้นิทานเป็นฐานของเด็กปฐมวัย

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1.ศึกษาเปรียบเทียบพฤติกรรมจริยธรรมของเด็กปฐมวัยก่อนและหลังการจัดกิจกรรมส่งเสริมพฤติกรรมจริยธรรมโดยใช้นิทานเป็นฐาน และ 2.ศึกษาวิธีการส่งเสริมพฤติกรรมจริยธรรมของเด็กปฐมวัยในระยะยาว โดยผู้วิจัยทำการศึกษาจากข้อมูลทุติยภูมิที่ได้รับการอนุเคราะห์จากสำนักเลขาธิการสภาการศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ กลุ่มตัวอย่าง คือ เด็กปฐมวัยที่ศึกษาอยู่ชั้นอนุบาลของศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก จังหวัดระนอง จำนวน 69 คน ใช้การวิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา วิเคราะห์แบบ Dependent Sample t-test และการวิเคราะห์เชิงเนื้อหา (Content Analysis) ในส่วนของข้อมูลเชิงคุณภาพ                         

ผลจากการวิจัยเชิงปริมาณ พบว่า 1) คะแนนพฤติกรรมจริยธรรมของกลุ่มตัวอย่างหลังการทดลองเพิ่มขึ้นสูงกว่าก่อนการทดลองอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .001 โดยพฤติกรรมจริยธรรมหลังการทดลองสูงกว่าก่อนการทดลองทั้ง 3 ด้าน ซึ่งด้านการรู้จักควบคุมตนเอง มีค่าเฉลี่ยเพิ่มขึ้นมากที่สุด รองลงมาคือ ด้านความเมตตากรุณา และอันดับสุดท้าย คือ ด้านการรู้จักพึ่งพาตนเอง 2) วิธีการที่ครูและผู้ปกครองใช้ในการส่งเสริมพฤติกรรมจริยธรรมของเด็กปฐมวัยในระยะยาวมี 5 วิธี