The Promoting Self-Discipline in Young Childhood by Organizing Learning Experiences Using Local Learning Resources
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The purpose of this research were to compare before and after of self-discipline of young children through the learning experiences provided using local learning resources. Purposive sampling is used to choose a target sample of 16 young children, ages 3 to 4, who are enrolled in kindergarten level 1 semester 2 academic year 2023, Child Care Center of the Huangua Subdistrict Administrative Organization, Yang Talad district, Karasin Provinces. The study included 2 primary research instruments: (1) learning experiences facilitated by local learning resource plans, consisting of 8 units with three repetitions per unit for a total of 24 plans; and (2) an observation form on self-discipline that has two sides, such as responsibility and self-control. The mean, standard deviation, and percentage were the statistics used in the data analysis. The study's findings showed that following an experiment on young children's self-disciplines through learning experiences delivered using locally available learning resources, both the overall mean and each side were higher (=17.00, S.D.= 0.73), with a percentage of 99.44, than they were prior to the experimentation (
=12.63, S.D.= 1.20), with a percentage of 70.14.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กมลจันทร์ ชื่นฤทธิ์. (2550). การพัฒนาความมีวินัยในตนเองของเด็กปฐมวัยที่ได้รับการจัดกิจกรรมประกอบเพลงคุณธรรมตามพระราชดำรัส. [วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต สาขาการศึกษาปฐมวัย]. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
กรมวิชาการ. (2546). หลักสูตรการศึกษาปฐมวัย พุทธศักราช 2546. กรุงเทพกราฟฟิควัน เอดเวอร์ไทซิ่ง.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). หลักสูตรการศึกษาปฐมวัย พุทธศักราช 2560. โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
กาญจนา บุหงอ. (2564). วินัยในตนเองของเด็กปฐมวัยในโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุราษฎร์ธานี เขต 2. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 8(3), 1-15.
จารุวรรณ กำลังเหลือ. (2556). การพัฒนาความมีวินัยในตนเองของเด็กปฐมวัย โดยการจัดการชั้นเรียนคละอายุ โรงเรียนบ้านห้วยหมากแดง จังหวัดชัยภูมิ. [วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการจัดการการปฐมวัยศึกษา]. มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร.
ฉันทนา ศรีภักดี. (2555). การศึกษาความมีวินัยในตนเองของเด็กปฐมวัยที่ได้รับการจัดประสบการณ์การละเล่นพื้นบ้านของไทย. [วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต สาขาการศึกษาปฐมวัย]. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ทิศนา แขมมณี. (2557). ศาสตร์การสอน: องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ.สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ธิดารัตน์ ธนะคำดี. (2552). การพัฒนาแบบวัดความมีวินัยในตนเองสำหรับนักเรียนชวงชั้นที่ 2 โรงเรียนในสังกัด สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา กรุงเทพมหานคร เขต 1. [วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษามหาบัณฑิต การวัดผลการศึกษา]. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
บุญชม ศรีสะอาด. (2545). การวิจัยเบื้องต้น (พิมพ์ครั้งที่ 7). สุวีริยาสาส์น.
บุญชม ศรีสะอาด. (2555). การวิจัยเบื้องต้น. ภาควิชาพื้นฐานการศึกษา มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
ประเวศ วะสี. (2543). ปฏิรูปการเรียนรู้ผู้เรียนสำคัญที่สุด. สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ.
ปริยาภรณ์ ตั้งคุณานันต์. (2557). การจัดการห้องเรียนและแหล่งเรียนรู้. กรุงเทพฯ: มีน เซอร์วิส ซัพพลาย.
ไพศาล วรคำ. (2554). การวิจัยทางการศึกษา (พิมพ์ครั้งที่ 2). ตักสิลาการพิมพ์.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ. (2545). แผนการศึกษาแห่งชาติ (พ.ศ.2545 - 2549). สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2552). การจัดการศึกษาระดับปฐมวัย. กระทรวงศึกษาธิการ.
สืบศักดิ์ น้อยดัด. (2555). การศึกษาพฤติกรรมความมีวินัยในตนเองของเด็กปฐมวัยที่ได้รับการจัดประสบการณ์แบบโครงการ. [วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต สาขาการศึกษาปฐมวัย]. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.