การบริการสาธารณะที่ส่งผลต่อคุณภาพชีวิตของประชาชนในเขตเทศบาลตำบลบ้านเป็ด อำเภอเมือง จังหวัดขอนแก่น
คำสำคัญ:
การบริการสาธารณะ, คุณภาพชีวิต, องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นบทคัดย่อ
การให้บริการสาธารณะเป็นภารกิจหลักขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ในการส่งเสริมคุณภาพชีวิตของประชาชน ทุกกลุ่มเป้าหมายสามารถเข้าถึงบริการสาธารณะได้อย่างสะดวก รวดเร็ว และมีคุณภาพ แต่การให้บริการสาธารณะยังพบปัญหา ทั้งการให้บริการสาธารณะที่ไม่ตรงตามมาตรฐานที่กำหนดขาดคุณภาพ บริการสาธารณะบางอย่างไม่ตรงกับปัญหาเชิงพื้นที่และไม่ตรงกับความต้องการของ ภาคประชาชน ดังนั้น การวิจัยเรื่องนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาระดับการให้บริการสาธารณะและคุณภาพชีวิตของประชาชน และการให้บริการสาธารณะที่ส่งผลต่อคุณภาพชีวิตของประชาชน ในเขตเทศบาลตำบลบ้านเป็ด อำเภอเมืองจังหวัดขอนแก่น กลุ่มตัวอย่าง คือ ประชาชนที่อาศัยอยู่ในเขตเทศบาลตำบลบ้านเป็ด อำเภอเมือง จังหวัดขอนแก่น จำนวน 397 คน กำหนดขนาดตัวอย่างโดยใช้สูตรของ Taro Yamane เก็บรวมรวบข้อมูลด้วยแบบสอบถาม สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานและวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณ
ผลการวิจัย พบว่า 1) การบริการสาธารณะในเขตเทศบาลตำบลบ้านเป็ด อำเภอเมือง จังหวัดขอนแก่น ภาพรวมค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณาเป็นรายด้านพบว่า ด้านโครงสร้างพื้นฐาน ด้านการส่งเสริมคุณภาพชีวิต การศึกษา สาธารณะสุข ด้านการจัดระเบียบชุมชน สังคม และรักษาความสงบ และด้านการลงทุน ทรัพยากร สิ่งแวดล้อม และศิลปวัฒนธรรม ค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับมากทั้ง 4 ด้าน 2) คุณภาพชีวิตของประชาชน ภาพรวมค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า ด้านสุขภาพกาย จิตใจ ความสัมพันธ์ทางสังคมและสิ่งแวดล้อม ค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับมากทั้ง 4 ด้าน และ 3) การบริการสาธารณะด้านโครงสร้างพื้นฐาน ด้านการส่งเสริมคุณภาพชีวิต การศึกษา สาธารณะสุข ด้านการจัดระเบียบชุมชน สังคม และรักษาความสงบ และด้านการลงทุน ทรัพยากร สิ่งแวดล้อม และศิลปวัฒนธรรม ส่งผลต่อคุณภาพชีวิตของประชาชนในเขตเทศบาลตำบลบ้านเป็ด อำเภอเมืองจังหวัดขอนแก่นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 สรุปผล ประชาชนในเขตเทศบาลตำบลบ้านเป็ด มีคุณภาพชีวิตในระดับมากทุกด้าน เนื่องมาจากการให้บริการสาธารณะทั้ง 4 ด้านส่งผลให้คุณภาพชีวิตของประชาชนอยู่ในระดับมาก
เอกสารอ้างอิง
กรมส่งเสริมการปกครองท้องถิ่น กระทรวงมหาดไทย. (2550). สรุปสาระสำคัญมาตรฐานการบริการสาธารณะขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น. กรมส่งเสริมการปกครองท้องถิ่น. หน้า 1-68.
กรรณิการ์ ไกรกิจราษฎร กิตติพล บัวทะลา, วันชัย บุษบา และโชติ บดีรัฐ. (2566). องค์กรปกครองท้องถิ่นไทยกับการบริหารจัดการบริการสาธารณะ. Journal of Modern Learning Development, 8(1), 403-412.
ณัฐฐาพร พุ่มไสว และพิเศษ ชัยดิเรก (2567) แนวทางการส่งเสริมการให้บริการสาธารณะเพื่อคุณภาพชีวิตของประชาชนในเขตเทศบาลเมืองหัวหิน อำเภอหัวหิน จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ ภายใต้ระบบราชการ 4.0. วารสารสหวิทยาการสังคมศาสตร์และการสื่อสาร, 7(1), 173-183.
ณัทกวี ศิริรัตน์ และคณะ (2565). องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น : การบริการสาธารณะ. Academic Journal of Phetchaburi Rajabhat University, 12(1). 131-142.
เทศบาลตำบลบ้านเป็ด. (2567, 18 กรกฎาคม). แผนพัฒนาท้องถิ่น พ.ศ.2566 – 2570. https://www.banped.go.th/view/3702/
เทศบาลตำบลบ้านเป็ด. (2567, 18 กรกฎาคม). แผนพัฒนาท้องถิ่น พ.ศ.2566 – 2570. https://www.banped.go.th/view/3702/
บุญชม ศรีสะอาด. (2556). การวิจัยเบื้องต้น ฉบับปรับปรุง. สุวีริยาสาส์น.
ปาริชาติ ละดาไส, กนกกาญจน์ คำบุญชู, ศรสวรรค์ ราบบำเพิง, ศิรประภา รอดแก้ว และ โชติ บดีรัฐ. (2565). การส่งเสริมและพัฒนาบริการสาธารณะของท้องถิ่นที่มีต่อคุณภาพชีวิตของประชาชน. Journal of Modern Learning Development, 8(4), 348-361.
พัชรพร ทองจันทนาม และ ภักดี โพธิ์สิงห์. (2562). รูปแบบการบริหารจัดการพัฒนาคุณภาพชีวิตขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น อำเภอไทยเจริญ จังหวัดยโสธร. [เอกสารนำเสนอ]. การประชุมวิชาการระดับชาติด้านการบริหารกิจการสาธารณะยุคดิจิทัล ครั้งที่ 5: เรื่อง การบริหารกิจการสาธารณะยุคดิจิทัล: กฏหมาย ความเป็นธรรม และการกลับคืนสู่ประชาธิปไตย, ขอนแก่น, ประเทศไทย.
รัฐกิจ หิมะคุณ (2557) การบริหารจัดการกิจการสาธารณะขององค์การบริหารส่วนตำบล (อบต.). วารสารสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, 17 (1), 151-164.
ศิวัช ศรีโภคางกุล และคณะ. (2563). รายงานผลการสำรวจและประเมินความพึงพอใจของผู้รับบริการ ประจำปีงบประมาณ 2564 องค์การบริหารส่วนตำบลดอนช้าง อำเภอเมืองขอนแก่น จังหวัด ขอนแก่น. วิทยาลัยการปกครองท้องถิ่น มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
โสภา ขันทะเสน, อรุณ รักธรรม, อุดมวิทย์ ไชยสกุลเกียรติ, และเพ็ญศรี ฉิรินัง. (2565). รูปแบบในการพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุในกรุงเทพมหานคร โดยสถานศึกษาในสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา. วารสารวิชาการและวิจัย มหาวิทยาลัยภาคตะวันออกเฉียงเหนือ, 12(1). 58-72.
อรสุดา ตันตยานนท์และแดนวิชัย สายรักษา. (2566). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุของเทศบาลเมืองมหาสารคาม จังหวัดมหาสารคาม. Interdisciplinary Academic and Research Journal, 3 (6), 385-398.
อรุณรุ่ง อังคณานนท์ และ ศิรภัสสรศ์ วงศ์ทองดี. (2565). ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยด้านการบริการสาธารณะและคุณภาพชีวิตของประชาชนใน เขตเทศบาลตำบลอ่าวขนอม อำเภอขนอม จังหวัดนครศรีธรรมราช. วารสารบัณฑิตวิทยาลัย. ฉบับที่ 3 ประจำเดือนเมษายน - กรกฎาคม 2565, 575-589.
Power, M. J., Bullinger, M., & the WHOQOL Group. (2002). The universality of quality of life: An empirical approach using the WHOQOL: Social Indicators Research Series, 16, pp. 129-149.
Yamane, Taro. (1973). Statistics: an introductory analysis. Harper & Row.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2024 วารสารวิชาการและวิจัย มหาวิทยาลัยภาคตะวันออกเฉียงเหนือ

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.