แนวทางการออกแบบอาคารที่พักอาศัยที่สะท้อนวิถีชีวิตและสถาปัตยกรรมพื้นถิ่น เพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ : กรณีศึกษา homestay ในอาณาบริเวณทะเลสาป ฮาลาบาลา ถึง อ.เบตง จ.ยะลา
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มุ่งศึกษาลักษณะสถาปัตยกรรมพื้นถิ่น ที่ส่งผลต่อจุดเด่นของ Homestay จังหวัดยะลา และตอบสนองต่อความต้องการของกลุ่มผู้ใช้บริการ เพื่อเสนอแนวทางการออกแบบอาคารที่พักอาศัย ที่สะท้อนวิถีชีวิตและสถาปัตยกรรมพื้นถิ่น จังหวัดยะลา โดยเป็นการวิจัยเชิงปริมาณ ใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการจัดเก็บข้อมูล จากนักท่องเที่ยว รวมทั้งสิ้น 108 คน ด้วยการสุ่มตัวอย่างแบบง่าย โดยสอบถามความคิดเห็นเกี่ยวกับรูปแบบทางสถาปัตยกรรมที่สะท้อนเอกลักษณ์ของจังหวัดยะลาและความชอบส่วนบุคคลของกลุ่มเป้าหมาย ผลการศึกษาพบว่า กลุ่มเป้าหมายมีการรับรู้ที่สอดคล้องกันระหว่างการแสดงสะท้อนถึงเอกลักษณ์พื้นถิ่นและความชอบส่วนบุคคล ของรูปแบบอาคารด้านต่างๆ วัสดุอาคารด้านต่างๆ และการจัดผังพื้น ยกเว้น ประเด็นรูปแบบฝ้าเพดาน ที่พบว่ารูปแบบฝ้าเพดานแบบเปิดโล่งนั้น เป็นตัวแทนด้านเอกลักษณ์ของจังหวัดยะลาในลำดับที่ 1 นอกจากผลสรุปของการศึกษาลักษณะสถาปัตยกรรมพื้นถิ่น ที่จะก่อให้เกิดจุดเด่นที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะแล้วนั้น หากได้ศึกษาการออกแบบสภาพแวดล้อม ที่ตั้งและรูปแบบการให้บริการของ Homestay ร่วมด้วยในการวิจัยครั้งต่อไป จะนำมาซึ่งความเข้าใจที่ถูกต้องของนักท่องเที่ยวที่มีต่อวิถีชีวิต วัฒนธรรมและความเป็นอยู่ของคนในชุมชนได้อย่างแท้จริงตามเป้าหมายของการจัดการท่องเที่ยวแบบ Homestay ในจังหวัดยะลา
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ลิขสิทธิ์ต้นฉบับที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารเพื่อการพัฒนาการท่องเที่ยวสู่ความยั่งยืน ถือเป็นกรรมสิทธิ์ของโรงเรียนการท่องเที่ยวและการบริการ มหาวิทยาลัยสวนดุสิต ห้ามผู้ใดนำข้อความทั้งหมดหรือบางส่วนไปพิมพ์ซ้ำ เว้นแต่จะได้รับอนุญาตอย่างเป็นลายลักษณ์อักษรจากโรงเรียนการท่องเที่ยวและการบริการ มหาวิทยาลัยสวนดุสิต นอกจากนี้ เนื้อหาที่ปรากฎในบทความเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียน ทั้งนี้ไม่รวมความผิดพลาดอันเกิดจากเทคนิคการพิมพ์
References
งานประชาสัมพันธ์ กองวิชาการและแผนงาน เทศบาลเบตง. (2542). ชมเมือง..เล่าเรื่องเบตง. ยะลา: สำนักงานเทศบาลตำบลเบตง.
เจนยุทธ ล่อใจ, อรศิริ ปาณินท์ และเกรียงไกร เกิดศิริ. (2558). คุณลักษณะของที่ว่างทางสถาปัตยกรรมในสถาปัตยกรรมพื้นถิ่น: แนวทางการศึกษาสู่การออกแบบสถาปัตยกรรมร่วมสมัย. วารสารวิชาการ การออกแบบสภาพแวดล้อม. 2(2), 61-78.
ชูเกียรติ แซ่ตั้ง. (2550). สถาปัตยกรรมพื้นถิ่นภาคใต้ ในบริบทแห่งขุนเขาและสายหมอก กรณีศึกษา อำเภอเบตง จังหวัดยะลา. (วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยศิลปากร, สาขาวิชาสถาปัตยกรรมพื้นถิ่น
วรากรณ์ ใจน้อย, ชูพักตร์ สุทธิสา และเสาวภา สุขประเสริฐ. (2555). การพัฒนาศักยภาพการท่องเที่ยวแบบโฮมสเตย์ เขตเทศบาลตำบลเชียงคาน อำเภอเชียงคาน จังหวัดเลย. วารสารวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฎเลย. 7(22), 109-121
วินัย หมั่นคติธรรม. (2553). การวิเคราะห์สถาปัตยกรรมพื้นถิ่นกรณีศึกษา: อาคารที่พักแบบโฮมสเตย์ จังหวัดสมุทรสงคราม. วารสารวิจัยและพัฒนา. 2(1), 4-13.
สำนักงานโยธาธิการและผังเมืองจังหวัดยะลา. (2548). ผังเมืองรวมเมืองเบตง (ปรับปรุงครั้งที่ 2). สืบค้นเมื่อ 5 กันยายน 2563. จาก http://oldpvnweb.dpt.go.th/yala/