Model for Adventure Tourism Development by Involvement of Ban Saun Prang Community
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This paper aims to study adventure tourism development model through the Involvement of the Ban Saun Prang Community in Kanchandit District, Suratthani Province. The research adopts a participatory action approach, with key informants from local government organizations, community members, and community-based tourism practitioners. The research tool utilized is a semi-structured group discussion, evaluated by three experts, and the collected data are analyzed through content analysis. The finding reveals that the model of adventure tourism development through the involvement of locals consists of 1) analysis of potential and readiness for adventure tourism, on the basis of tourism components (4A) and tourism management (2M2S) 2) development of mechanisms for driving adventure tourism 3) development of tourism components, including adventure tourism activities, accommodation, and local food, beverages, and souvenirs to promote adventure tourism and 4) implementation and evaluation. These results contribute to community-based tourism by providing insights into the development of diverse and creative activities, ultimately attracting a higher number of visitors.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ลิขสิทธิ์ต้นฉบับที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารเพื่อการพัฒนาการท่องเที่ยวสู่ความยั่งยืน ถือเป็นกรรมสิทธิ์ของโรงเรียนการท่องเที่ยวและการบริการ มหาวิทยาลัยสวนดุสิต ห้ามผู้ใดนำข้อความทั้งหมดหรือบางส่วนไปพิมพ์ซ้ำ เว้นแต่จะได้รับอนุญาตอย่างเป็นลายลักษณ์อักษรจากโรงเรียนการท่องเที่ยวและการบริการ มหาวิทยาลัยสวนดุสิต นอกจากนี้ เนื้อหาที่ปรากฎในบทความเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียน ทั้งนี้ไม่รวมความผิดพลาดอันเกิดจากเทคนิคการพิมพ์
References
เอกสารอ้างอิง
กมลชนก จันทร์เกต. (2560). การจัดการการท่องเที่ยวชุมชนอย่างยั่งยืน กรณีศึกษา : ชุมชนเกาะยอ จังหวัดสงขลา. (การค้นคว้าอิสระ, ปริญญารัฐศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, กรุงเทพมหานคร.
ธนาคารกรุงเทพ จำกัด (มหาชน). (2563). วิสาหกิจชุมชน ขับเคลื่อนเศรษฐกิจฐานราก. สืบค้นจาก https://www.bangkokbank sme.com/en/community-otop
ปฤณฑร กิ่งทอง. (2559). ความคาดหวังกับการรับรู้เกี่ยวกับภาพลักษณ์สถานที่ท่องเที่ยวเชิงผจญภัย กรณีศึกษา:จังหวัดกาญจนบุรี. (วิทยานิพนธ์, ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต). สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร, กรุงเทพมหานคร.
ปฤณัต นัจนฤตย์. (2560). การพัฒนาหลักการออกแบบรูปลักษณ์อาหารแบบพอดีคำ บนฐานหลักการทางศิลปะ และทัศนศิลปธาตุ. Veridian E-Journal, Silpakorn University (Humanities, Social Sciences and arts), 10(2), 1561-1576.
รสมารินทร์ อรุโณทัยพิพัฒน์, และ พรเทพ ดิษยบุตร. (2560). คุณลักษณะของที่พักแรมที่เป็นมิตรกับจักรยาน ตามความต้องการของนักปั่นจักรยานทางไกลเพื่อการท่องเที่ยว. Veridian E-Journal, Silpakorn University (Humanities, Social Sciences and arts), 10(2), 1476-1487.
วรวุฒิ ภักดีบุรุษ. (2563). ปัญหาและศักยภาพของการจัดการ ท่องเที่ยวเชิงเกษตรโดยชุมชน ของบ้านดอนซาก ตำบลห้วยงู อำเภอหันคา จังหวัดชัยนาท. วารสารพัฒนศาสตร์, 3(1), 40-67.
วรากร คำปลิว, บังอร ฉัตรรุ่งเรือง, และ ศุภฤกษ์ ธาราพิทักษ์วงศ์ (2559). ปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจเดินทางท่องเที่ยวแบบผจญภัยของนักท่องเที่ยวชาวไทยและชาวต่างชาติในจังหวัดเชียงใหม่. พิฆเนศวร์สาร, 12(2), 139-148.
วารัชต์ มัธยมบุรุษ. (2562). โครงสร้างของระบบการท่องเที่ยว. วารสารการบริการและการท่องเที่ยวไทย, 14(1), 94-102.
วิโรจน์ นาคแท้, อุทิศ กุฎอินทร์, และ ดรรชนี เอมพันธุ์. (2557). การประเมินศักยภาพทรัพยากรแหล่งท่องเที่ยวทางธรรมชาติแบบมีส่วนร่วมบริเวณพื้นที่อ่างเก็บน้ําเขื่อนรัชชประภา ในอุทยานแห่งชาติเขาสก จังหวัดสุราษฎร์ธานี. วารสารวิจัยสังคม, 37 (1), 125-150.
อัตตนาถ ยกขุน. (2564). แนวทางการพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงอาหารในประเทศไทย. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยอีสเทิร์นเอเชีย ฉบับสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์, 21(2).60-72.
เอกสารอ้างอิง (ภาษาอังกฤษ)
Dodds, R., Ali, A., & Galaski, K. (2018). Mobilizing knowledge: Determining key elements for success and pitfalls in developing community-based tourism. Current Issues in Tourism, 21(13), 1547-1568.
Getz, D., & Page, S. J. (2016). Progress and prospects for event tourism research. Tourism Management, 52, 593-631. DOI:10.1016/j.tourman.2015.03.007
Giddy, J.K. & Webb, N. L. (2016). The influence of the environment on adventure tourism: from motivations to experiences. Current Issues in Tourism, 1-15. doi:10.1080/13683500.2016. 1245715
Hudson, S., & Ritchie, B. (2002). Understanding the domestic market using cluster analysis: A case study of the marketing efforts of Travel Alberta. Journal of Vacation Marketing, 8(3), 263-276.
Janowski, I., Gardiner, S., & Kwek, A. (2021). Dimensions of adventure tourism. Tourism Management Perspectives, 37, 100776.
Lenao, M. (2015). Challenges facing community-based cultural tourism development at Lekhubu Island, Botswana: A comparative analysis. Current issues in tourism, 18(6), 579-594.
Lu, W. & Stepchenkova, S. (2012). Ecotourism experiences reported online: Classification of satisfaction attributes. Tourism Management, 33(3), 702–712.
Pathumporn, J. (2012). Community-based heritage tourism (CBHT): A key success factor for cultural heritage conservation or threat? A case study of Phuthai villages in Northeast Thailand. International Journal of Culture and Tourism Research, 5(1), 25-38.
Roche, S., Spake, D. F., & Joseph, M. (2013). A model of sporting event tourism as economic development. Sport, Business and Management: An International Journal, 3(2), 147-157.
