การศึกษารูปแบบการประกอบธุรกิจลานกางเต็นท์ตามแนวทางเศรษฐกิจสีเขียว (BCG)

Main Article Content

ไพริน เวชธัญญะกุล
เอกชัย จากศรีพรหม
สุชาดา อภิรัตน์

บทคัดย่อ

บทความวิชาการนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อวิเคราะห์องค์ประกอบของธุรกิจลานกางเต็นท์ที่สอดคล้องกับแนวทางเศรษฐกิจสีเขียว (BCG) และออกแบบแนวทางการจัดการที่เหมาะสมต่อการใช้ทรัพยากรอย่างยั่งยืนในระดับชุมชน และเพื่อเสนอโมเดลนวัตกรรมขั้นพื้นฐานจากการประกอบธุรกิจลานกางเต็นท์และแนวทางเศรษฐกิจสีเขียว (BCG) โดยใช้การวิเคราะห์เนื้อหาเชิงคุณภาพจากเอกสาร กรณีศึกษา และข้อมูลจากการสัมภาษณ์ โดยอิงแนวทางของ Miles et al. (2019) โดยดำเนินการ 3 ขั้นตอน ได้แก่ การย่อข้อมูลด้วยการกำหนดรหัสและจัดกลุ่มตามกรอบแนวคิด BCG และ GSTC การแสดงผลด้วยตารางเมทริกซ์เปรียบเทียบกรณีศึกษา และการสรุปตรวจสอบข้อมูลด้วยวิธีการสามเส้าและการตรวจสอบโดยผู้เชี่ยวชาญเพื่อความน่าเชื่อถือ เพื่อให้ได้ข้อมูลที่ลึกซึ้งและสอดคล้องกับบริบทของธุรกิจเป้าหมาย จากปัญหาผู้ประกอบการลานกางเต็นท์ยังขาดรูปแบบธุรกิจที่สอดคล้องกับแนวทางเศรษฐกิจสีเขียว (BCG) อย่างเป็นระบบและสามารถนำไปปฏิบัติได้จริง เพื่อให้เกิดความยั่งยืนและเพิ่มขีดความสามารถในการแข่งขัน จึงพบว่าโมเดลนวัตกรรมขั้นพื้นฐานขององค์ประกอบของธุรกิจลานกางเต็นท์ที่ประสบความสำเร็จและมีความยั่งยืนประกอบด้วย 5 ด้าน ได้แก่ 1) เทคโนโลยีดิจิทัล ได้แก่ ระบบชำระเงินแบบไร้สัมผัส 2) พลังงานหมุนเวียนและเทคโนโลยีสีเขียว ได้แก่ การใช้พลังงานแสงอาทิตย์เพื่อผลิตไฟฟ้า 3) การออกแบบสิ่งอำนวยความสะดวกที่สร้างสรรค์ ได้แก่ เต็นท์อัจฉริยะที่ควบคุมสภาพอากาศผ่านสมาร์ทโฟน 4) บริการที่เน้นประสบการณ์ผู้ใช้ ได้แก่ การจัดกิจกรรมเชิงประสบการณ์ เช่น การเดินป่า การดูดาว และการทำอาหารกลางแจ้ง และ 5) การนำแนวคิดร่วมสมัยมาประยุกต์ใช้ เช่น Glamping (Glamorous Camping), Eco-friendly Camping โดยชุมชนมีบทบาทสำคัญในการพัฒนาแหล่งท่องเที่ยวเชิงนิเวศและการส่งเสริมกิจกรรมที่ยั่งยืนในการจัดการสิ่งแวดล้อมและสร้างกิจกรรมที่มีผลกระทบเชิงบวกต่อเศรษฐกิจและสิ่งแวดล้อม ผลการศึกษานำไปสู่ BCG Campground Model ซึ่งเป็นแนวทางใหม่ที่สะท้อนศักยภาพของการจัดการธุรกิจลานกางเต็นท์ในบริบทของเศรษฐกิจสีเขียวได้อย่างเป็นรูปธรรม

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
เวชธัญญะกุล ไ., จากศรีพรหม เ. ., & อภิรัตน์ ส. (2025). การศึกษารูปแบบการประกอบธุรกิจลานกางเต็นท์ตามแนวทางเศรษฐกิจสีเขียว (BCG). วารสารเพื่อการพัฒนาการท่องเที่ยวสู่ความยั่งยืน, 7(2), 60–83. สืบค้น จาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/JSTD/article/view/273844
ประเภทบทความ
บทความวิชาการ

เอกสารอ้างอิง

เอกสารอ้างอิง (ภาษาไทย)

กรมการท่องเที่ยว. (2556). มาตรฐานการท่องเที่ยว: มาตรฐานการจัดกิจกรรมค่ายพักแรม (Camping). โรงพิมพ์องค์การสงเคราะห์ทหารผ่านศึก.

กุลแก้ว คล้ายแก้ว. (2558). หลักการมัคคุเทศก์. คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม.

กุลแก้ว คล้ายแก้ว. (2565). การพัฒนารูปแบบที่พักนักท่องเที่ยวเต็นท์กระโจมอัตลักษณ์ใหม่ในบริบทการท่องเที่ยวมรดกโลกของประเทศไทย [วิทยานิพนธ์ระดับปริญญามหาบัณฑิต, ไม่ได้ตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยศิลปากร.

กองวางแผนลงทุนอุตสาหกรรมท่องเที่ยว. (2565). คู่มือแนวทางการพัฒนาต่อยอดหน่วยธุรกิจสู่การท่องเที่ยวที่ปล่อยคาร์บอนสุทธิเป็นศูนย์. https://anyflip.com/juinn/kqxw/basic

กองเศรษฐกิจการท่องเที่ยวและกีฬา. (2567). สถิตินักท่องเที่ยว. https://www.mots.go.th/more_news_new.php?cid=411

งานองค์ความรู้ สำนักบริหารยุทธศาสตร์. (2558). เที่ยวแบบคนไม่เอาถ่าน. องค์การบริหารการพัฒนาพื้นที่พิเศษเพื่อการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน (องค์การมหาชน). https://www.dasta.or.th/th/article/240

ฉัตรฆฤณ พิชัยกมลฉัตร. (2550). การประเมินศักยภาพและการวิเคราะห์แหล่งท่องเที่ยวในจังหวัดนนทบุรี [วิทยานิพนธ์ระดับปริญญามหาบัณฑิต, ไม่ได้ตีพิมพ์]. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ชนะใจ ต้นไทรทอง และวงศ์ลัดดา วีระไพบูลย์. (2565). แนวทางการพัฒนาการท่องเที่ยวรถอาร์วีในประเทศไทย. สยามวิชาการ, 23(41), 1-19.

ธีระ สินเดชารักษ์. (2564). การท่องเที่ยวแบบคาร์บอนต่ำ: การรับรู้และทัศนคติของนักท่องเที่ยวที่เข้าพักในสถานประกอบการภาคีเครือข่ายขององค์การพัฒนาพื้นที่พิเศษเพื่อการท่องเที่ยวที่ยั่งยืน (อพท). วารสารการบริการและการท่องเที่ยว, 16(2), 74-84.

บริษัท อินโนเวชั่นเทคโนโลยี จำกัด. (2567). โมเดลเศรษฐกิจสีเขียว. https://inno.co.th/bcg-A3/

ไพรัช อุศุภรัตน์ และหาญพล พึ่งรัศมี. (2557). การประเมินคาร์บอนฟุตพรินท์องค์กรของ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ศูนย์รังสิต. วารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี, 22(1), 1-12.

มูลนิธิสืบนาคะเสถียร. (2564). สถานการณ์ป่าไม้ไทย. https://www.seub.or.th/document/A2/2023-235/

เยาวลักษณ์ แก้วยอด. (2557). แนวทางการพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงเกษตรโดยชุมชนมีส่วนร่วมในนิคมเศรษฐกิจพอเพียง อำเภอวังน้ำเขียว จังหวัดนครราชสีมา (เอกสารวิจัย ฉบับที่ 226). กลุ่มวิจัยและพัฒนาการปฏิรูปที่ดิน สำนักวิชาการและแผนงาน สำนักงานการปฏิรูปที่ดินเพื่อเกษตรกรรม. https://dric.nrct.go.th/index.php?/Search/SearchDetail/276325

วิชสุดา ร้อยพิลา ชรินทร์ แพทย์ปรีดา และอรอุษา อ่องสุวรรณ. (2566). องค์ประกอบสำหรับการตัดสินใจเลือกที่พักแบบแคมปิ้ง จังหวัดนครนายก. วารสารวิชาการสถาบันวิทยาการจัดการแห่งแปซิฟิค, 9(2), 89-97.

สุรางคนา ศรีสุทธ. (2563). แผนธุรกิจ Home Camping (ธุรกิจแกลมปิ้งและแคมป์ปิ้ง) [วิทยานิพนธ์ระดับปริญญามหาบัณฑิต, ไม่ได้ตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.

สำนักงานนโยบายและแผนพลังงาน. (2551). ลดโลกร้อนด้วยตัวเรา. https://www.eppo.go.th/index.php/th/eppo-intranet/item/6220-green-the-earth

สำนักงานส่งเสริมเศรษฐกิจสร้างสรรค์. (2566). BCG Model: กลไกเศรษฐกิจแห่งอนาคต. https://www.cea.or.th

สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2566). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 13 (พ.ศ. 2566–2570). https://www.nesdc.go.th/download/Plan13/Doc/Plan13_Final.pdf

องค์การบริหารจัดการก๊าซเรือนกระจก. (2561). แนวทางการประเมินคาร์บอนฟุตพริ้นท์สำหรับองค์กรส่วนท้องถิ่น (ครั้งที่ 1). http://conference.tgo.or.th/download/tgo_or_th/Article/2018/GHG_CFO.pdf

อินทนนท์ นักสอน. (2567). การจัดการที่พักประเภทธุรกิจลานกางเต็นท์เพื่อการปล่อยคาร์บอนสุทธิเป็นศูนย์. กองพัฒนาบริการท่องเที่ยว กรมการท่องเที่ยว. https://www.dot.go.th

เอกสารอ้างอิง (ภาษาอังกฤษ)

Barney, J. B. (1991). Firm resources and sustained competitive advantage. Journal of Management, 17(1), 99–120.

Bocken, N. M. P., Short, S. W., Rana, P., & Evans, S. (2014). A literature and practice review to develop sustainable business model archetypes. Journal of Cleaner Production, 65, 42–56. https://doi.org/10.1016/j.jclepro.2013.11.039

Cape Town Declaration. (2012). Cape Town Conference on Responsible Tourism in Destinations. http://www.capetown.gov.za/en/tourism/Documents/ ResponsibleTourism/Tourism_RT_2002_Cape_Town_Declaration.pdf

Chandrashekara, B. & Vishwanatha, S. (2014). Economic Impactsof Ecotourism–A Perceptional Study. International Journal of Innovative Research and Study, 3(3), 15–23.

Miles, M. B., Huberman, A. M., & Saldaña, J. (2019). Qualitative Data Analysis: A Methods Sourcebook (4th ed.). Sage.

Mol, A. P. J., & Sonnenfeld, D. A. (2000). Ecological modernization around the world: Perspectives and critical debates. Frank Cass.

Narumol, T., & Prasert, K. (2023). Sustainable Camping Business Model in Green Economy Context. Journal of Sustainable Tourism Innovation, 5(2), 45–59.

Phouthavong, K. (2022). Community-based eco-tourism in Laos: Opportunities and challenges. Lao Development Review, 13(2), 45–58.

The Business Research Company. (2022). Camping global market report 2022. https://www.thebusinessresearchcompany.com/report/camping-global-market-report

The Bangkok Insight. (2023). เข้าทางขาลุย!! ท่องเที่ยวสไตล์ Outdoor เดินป่ากางเต็นท์ เติบโตต่อเนื่อง. The Bangkok Insight. https://today.line.me/th/v3/article/RBymzRW

Thongplew, N., & Punyawong, W. (2022). Barriers to green technology adoption in Thai rural tourism. Asia Pacific Journal of Tourism Research, 27(4), 378–394.

Yamashita, S. (2021). Sustainable outdoor tourism and green camping innovations in Japan. Journal of Ecotourism, 20(4), 297–312.