The Guidelines for Sustainable Tourism Development in Nakorn Nayok Province After COVID-19 Situation
Main Article Content
Abstract
The objectives of this research aimed to 1) study the tourism situation of Nakhon Nayok Province 2) study the strengths, weaknesses, opportunities, and threats of tourism in Nakhon Nayok Province and 3) propose guidelines for sustainable tourism development in Nakhon Nayok Province after the COVID-19 situation. This research was a qualitative research collecting data from previous research, academic articles, documents, and in-depth interview with heads of government departments, associations, entrepreneurs, and civil society related to tourism in Nakhon Nayok Province including 17 key informants selected by purposive sampling. The data were collected through in-depth interviews, focus groups, and participant observations. The results showed that the Covid-19 outbreak situation affected the tourism industry, and related industries causing tourism entrepreneur lose economic opportunities. However, the strength of Nakhon Nayok Province is the location closed to Bangkok and metropolitan area and having various tourist attractions. While managing tourist attractions and public relations is also a major weakness. In addition, the spread of the COVID-19 virus causes tourists having no safety in life and well-being. The guidelines for sustainable tourism development in Nakhon Nayok Province after the Covid-19 situation consist of 6 factors as following 1) promoting and developing tourism personnel; sports and recreation to support the growth of the tourism industry 2) building the cooperation and promoting tourism entrepreneurs to be certified by SHA or SHA Plus 3) promoting marketing and public relations 4) establishing tourism promotion projects 5) developing the transformative tourism industry and 6) creating the value-adding of products, services, activities, and tourism products.
Article Details

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ลิขสิทธิ์ต้นฉบับที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารเพื่อการพัฒนาการท่องเที่ยวสู่ความยั่งยืน ถือเป็นกรรมสิทธิ์ของโรงเรียนการท่องเที่ยวและการบริการ มหาวิทยาลัยสวนดุสิต ห้ามผู้ใดนำข้อความทั้งหมดหรือบางส่วนไปพิมพ์ซ้ำ เว้นแต่จะได้รับอนุญาตอย่างเป็นลายลักษณ์อักษรจากโรงเรียนการท่องเที่ยวและการบริการ มหาวิทยาลัยสวนดุสิต นอกจากนี้ เนื้อหาที่ปรากฎในบทความเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียน ทั้งนี้ไม่รวมความผิดพลาดอันเกิดจากเทคนิคการพิมพ์
References
กมลชนก จันทร์เกตุ. (2560). การจัดการการท่องเที่ยวชุมชนอย่างยั่งยืน กรณีศึกษา: ชุมชนเกาะยอ จังหวัดสงขลา. (ปริญญานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, กรุงเทพฯ.
กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2564). แผนพัฒนาการท่องเที่ยวแห่งชาติ ฉบับที่ 3 (พ.ศ. 2566 – 2570). กรุงเทพฯ:กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา.
กรุงเทพธุรกิจ. (2563). เศรษฐกิจโลกชะลอส่อฉุดท่องเที่ยวปี 63 โตต่ำ. สืบค้น 3 เมษายน 2565, จาก https://www.bangkokbiznews.com/news/detail/859269
จันทร์จิรา สุขบรรจง. (2559). การพัฒนาการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนของหนานมดแดง อำเภอป่าพะยอม จังหวัดพัทลุง. (ปริญญานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณทิต). มหาวิทยาลัยกรุงเทพ, กรุงเทพฯ.
ชวลีย์ ณ ถลาง. (2564). แนวทางในการพัฒนาการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนของเกาะช้าง จังหวัดตราด. วารสารบัณฑิตศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์, 15(1): 25-37.
ทวีศักดิ์ นพเกษร. (2548). วิธีการวิจัยเชิงคุณภาพ เล่ม 1. นครราชสีมา: โชคเจริญมาร์เก็ตติ้ง.
เทิดชาย ช่วยบำรุง. (2552). บทบาทขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นกับการพัฒนาการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนบนฐานแนวคิดเศรษฐกิจพอเพียง. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์คณะรัฐมนตรีและราชกิจจานุเบกษา.
ธงชัย สาโค. (2558). เมืองโบราณดงละคร. นนทบุรี: ไทภูมิพับลิชชิ่ง.
ปรัชญา บุญเดช. (2561). แนวทางการพัฒนาการท่องเที่ยวถ้ำเลเขากอบ อำเภอห้วยยอด จังหวัดตรัง. (ปริญญานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณทิต). สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์, กรุงเทพฯ.
ภราเดช พยัฆวิเชียร. (2547). รายงานประเมินผลโครงการพัฒนาเครือข่ายการท่องเที่ยวโดยชุมชนเพื่อการพัฒนาการท่องเที่ยวที่ยั่งยืน. กรุงเทพฯ: สำนักงานพัฒนาการท่องเที่ยว.
รัศมี อ่อนปรีดา. (2559). การพัฒนาการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนของจังหวัดราชบุรีและสมุทรสงคราม. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร, 6(1), 135-145.
วิภารัตน์ ธาราธีรภาพ. (2564). นโยบายและยุทธศาสตร์การท่องเที่ยวและกีฬา [เอกสารประกอบการสอน]. กรุงเทพฯ: กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา.
สภาปฏิรูปแห่งชาติ. (2558). วาระพัฒนาที่ 1 : การพัฒนาด้านการท่องเที่ยว. กรุงเทพฯ: สํานักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2561). ยุทธศาสตร์ชาติ พ.ศ. 2561 – 2580. กรุงเทพฯ: สำนักงานเลขานุการคณะกรรมการยุทธศาสตร์ชาติ.
สำนักงานจังหวัดนครนายก. (2551). แผนพัฒนาจังหวัดนครนายก (พ.ศ. 2566 – 2570). สืบค้น 12 มีนาคม 2565,
จาก https://ww2.nakhonnayok.go.th/files/com_news_devpro/2022-01_776456aea9fb46c.pdf
อระนุช โกศล, และ โชคชัย สุทธาเวศ. (2555). การจัดการด้านการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนเพื่อรองรับการเข้าสู่ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน. วารสารการเมืองการปกครอง, 4(1): 220-232.