Potential Development Guidelines of Phu Mak Keng Tourism Management Group, Nong Kan Sub-district, Phu Luang District, Loei Province

Main Article Content

Thairoj Phoungmanee
Kotchasi Charoensuk
Pacharamon Jaingamdee
Nasriry Sriryparimar

Abstract

This research aimed to 1) study the Phu Mak Keng tourism management team's environment in Nong Kan sub-district, Phu Luang district, and Loei province; and 2) study the development guidelines of the Phu Mak Keng tourism management team in Nong Kan sub-district, Phu Luang district, and Loei province. The group of 22 informants comprised the members of the tourism management team, local scholars, and representatives from the Nong Kan sub-district administration office. Focus group discussions, in-depth interviews, and documentary reviews were the research tools and data collection methods. Content analysis was implemented for data analysis. The outcomes were as follows: 1) The Phu Mak Keng Tourism Management Team was established in 2015, aiming to create income for the community. The strengths were the leaders’ dedication and the use of community radio as a development tool. There was the connection with the Nong Bua Tourism Community Group. The members were forced to split up due to the COVID-19 epidemic; the tourism management team had not been reassembled; conditions and regulations had not been established; and there was no financial assistance either. 2) The development guidelines of the Phu Mak Keng tourism management team were: (1) government agents need to set policies and activities to develop the team concretely; (2) for management, the roles of members and regulations of the team should be clearly specified; (3) there should be plans for tourism activities; (4) for a financial budget, fund raising is needed; (5) for tourism leaders, there should be training and development for tourism communicators; (6) for marketing and public relations, it is necessary to create a variety of social media; and (7) for network creation, it is needed to enhance participation and search for new tourist attractions.

Article Details

How to Cite
Phoungmanee, T., Charoensuk, K., Jaingamdee , P., & Sriryparimar, N. (2022). Potential Development Guidelines of Phu Mak Keng Tourism Management Group, Nong Kan Sub-district, Phu Luang District, Loei Province. Journal of Sustainable Tourism Development, 4(2), 56–77. retrieved from https://so04.tci-thaijo.org/index.php/JSTD/article/view/260866
Section
Research Articles
Author Biographies

Thairoj Phoungmanee, Faculty of Humanities and Social Sciences, Loei Rajabhat University

Faculty of Humanities and Social Sciences,

Loei Rajabhat University

e-mail: thai-roj@hotmail.com

Kotchasi Charoensuk, Faculty of Humanities and Social Sciences, Loei Rajabhat University

Faculty of Humanities and Social Sciences,

Loei Rajabhat University

e-mail: mtcomputer9@hotmail.com

Pacharamon Jaingamdee , Faculty of Humanities and Social Sciences, Loei Rajabhat University

Faculty of Humanities and Social Sciences,

Loei Rajabhat University

e-mail: por_express@hotmail.com

Nasriry Sriryparimar, Faculty of Humanities and Social Sciences, Loei Rajabhat University

Faculty of Humanities and Social Sciences,

Loei Rajabhat University

e-mail: sky_surin@hotmail.com

References

เอกสารอ้างอิง

กิตติศักดิ์ กลิ่นหมื่นไวย. (2561). การศึกษาศักยภาพและสร้างรูปแบบเส้นทางการท่องเที่ยวชุมชนและมัคคุเทศก์ท้องถิ่นการท่องเที่ยวชุมชนเทศบาลตำบลนาครัว อำเภอแม่ทะ จังหวัดลำปาง. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยธนบุรี, 12(28), 85-97.

จุฑาธิปต์ จันทร์เอียด, อังสุมาลิน จำนงชอบ, และ ณัฏฐพัชร มณีโรจน์. (2562). การวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วมในการจัดการการท่องเที่ยวเชิงประสบการณ์โดยชุมชนของกลุ่มชาติพันธุ์ลาวเวียง ตำบลศรีนาวา จังหวัด นครนายก. วารสารสหศาสตร์ศรีปทุม ชลบุรี, 5(1), 1-18.

ชนิธิกาญจน์ จีนใจตรง, วรากุล ตันทนะเทวินทร์, และ วราพรรณ ผลโพธิ์. (2561). การพัฒนาแหล่งท่องเที่ยวและปรับปรุงภูมิทัศน์ภูป่าเปาะ จังหวัดเลย. วารสารวิชาการคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ สจล, 26(1), 74-91.

ณศิริ ศิริพริมา, และ ศรีจิตรา นวรัตนาภรณ์. (2562). รูปแบบการจัดการท่องเที่ยวในเขตองค์การบริหารส่วนตำบลภูหอ อำเภอภูหลวง จังหวัดเลย. เลย: มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย.

ณัฐกานต์ รุ่งเรือง, และ ลินจง โพชารี. (2559). องค์ประกอบของการจัดการท่องเที่ยวโดยชุมชนที่ส่งผลต่อแนวทางการพัฒนาแหล่งท่องเที่ยวอ่างวังแข้และภูฆ้องคำ ตำบลแก่งเค็ง อำเภอกุดข้าวปุ้น จังหวัดอุบลราชธานี. วารสารมนุษยศาสตรและสังคมศาสตร มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี, 7(2), 195-213.

ไทยโรจน์ พวงมณี, คชสีห์ เจริญสุข, ณศิริ ศิริพริมา, และ มาริษา ภิรมย์แทน เดอ เบลส์. (2565). กระบวนการใช้ศิลปะและวัฒนธรรมในการขับเคลื่อนการจัดการท่องเที่ยวชุมชนบ้านหนองบัวตำบลภูหอ อำเภอภูหลวง จังหวัดเลย. ใน การประชุมวิชาการระดับชาติ ด้านการบินการท่องเที่ยวและธุรกิจบริการ ครั้งที่ 1. กรุงเทพฯ: ศูนย์วิจัยและนวัตกรรมบริษัท ไทยไฟลท์เทรนนิ่ง จำกัด (TFT).

ไทยโรจน์ พวงมณี, พายุ แฝงทรัพย์, และ คชสีห์ เจริญสุข. (2561). แนวทางการพัฒนาการจัดการท่องเที่ยวภูฆ้องแบบมีส่วนร่วมของเทศบาลตำบลปากชม อำเภอปากชม จังหวัดเลย. ใน การประชุมทางวิชาการระดับชาติ พะเยาวิจัยครั้งที่ 7. มหาวิทยาลัยพะเยา.

นิสากร ยินดีจันทร์, ภูริพัฒน์ แก้วตาธนวัฒนา, และ สันดุสิทธิ์ บริวงษ์ตระกูล. (2560). การพัฒนาศักยภาพชุมชนในการจัดการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน กรณีศึกษาเครือข่ายท่องเที่ยวโดยชุมชนจันทบุรี. จันทบุรี: มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี.

นิสากร ยินดีจันทร์, ภูริพัฒน์ แก้วตาธนวัฒนา, และ สันดุสิทธิ์ บริวงษ์ตระกูล. (2564). การพัฒนาศักยภาพชุมชนในการจัดการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนกรณีศึกษา เครือข่ายท่องเที่ยวโดยชุมชนจันทบุรี. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยนครพนม, 11(1), 28-260.

ปฐม หงส์สุวรรณ. (2560). การพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงนิเวศ ประวัติศาสตร์ พิธีกรรม ความเชื่อและวิถีชีวิตชุมชนลุ่มแม่น้ำโขง. ใน การประชุมวิชาการการท่องเที่ยวเชิงนิเวศและวัฒนธรรมอย่างยั่งยืน ครั้งที่ 1. กรุงเทพฯ: องค์การบริหารการพัฒนาพื้นที่พิเศษเพื่อการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน.

ปาริฉัตร สิงห์ศักดิ์ตระกูล, และ พัชรินทร์ เสริมการดี. (2556). การศึกษาศักยภาพและแนวทางการพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ของชุมชนบ้านทุ่งมะปรัง อำเภอควนโดน และบ้านโตนปาหนัน อำเภอควนกาหลง จังหวัดสตูล. วารสารสุทธิปริทัศน์, 27(83), 97-112.

พิพัฒน์ สุวรรณชาติ. (2552). การจัดทำแผนพัฒนาการจัดการท่องเที่ยวเชิงนิเวศสวนรุกชาติภูแปก: กรณีศึกษาบ้านนาลานข้าว ตำบลโพนสูง อำเภอด่านซ้าย จังหวัดเลย. (ปริญญานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณทิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย, เลย.

พิมพ์ระวี โรจน์รุ่งสัตย์. (2556). การท่องเที่ยวชุมชน. กรุงเทพฯ : โอเดียนสโตร์.

ไพริน เวชธัญญะกุล. (2563). การท่องเที่ยวเชิงนิเวศสู่การท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน. วารสารเพื่อการพัฒนาการท่องเที่ยวสู่ความยั่งยืน, 2(1), 50-63.

มาลินี ศรีไมตรี. (2559). การพัฒนารูปแบบและศักยภาพของกลุ่มวิสาหกิจชุมชนด้านการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมตามอัตลักษณ์ของท้องถิ่นสู่นักท่องเที่ยวจังหวัดอุบลราชธานี. วารสารการบริการและการท่องเที่ยวไทย, 11(2), 53-65.

รัชฎาภรณ์ ทองแป้น. (2562). รูปแบบการจัดการท่องเที่ยวชุมชนต้นแบบ จังหวัดลำปาง. มนุษยศาสตร์สังคมศาสตร์ปริทัศน์, 7(2), 46-57.

วนิดา อ่อนละมัย. (2563). แนวทางการพัฒนาการท่องเที่ยวอย่างมีความรับผิดชอบ ชุมชนบ้านสาวะถี จังหวัดขอนแก่น. วารสารเพื่อการพัฒนาการท่องเที่ยวสู่ความยั่งยืน, 2(1), 74-83.

สุบัน พรเวียง, สมชาย อังสุโชติเมธ, สัญญา ม่วงราช, อัชรี กุลบุตร, ปภาดา สอนสิงห์, และ ประจบ ขวัญมั่น. (2561). การพัฒนาศักยภาพการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมอย่างยั่งยืนของชาวกะเหรี่ยงบ้านวุ้งกะสัง จังหวัดกำแพงเพชร. กรุงเทพฯ: กรมส่งเสริมวัฒนธรรม.

หทัยรัตน์ สวัสดี. (2563). แนวทางการพัฒนาการท่องเที่ยวโดยชุมชนเพื่อการจัดการการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนชุมชนบ้านท่าแร่ อำเภอเมือง จังหวัดขอนแก่น. วารสารเพื่อการพัฒนาการท่องเที่ยวสู่ความยั่งยืน, 2(1), 64-73.

อัจฉราวรรณ เพ็ญวันศุกร์. (2565). การพัฒนารูปแบบการจัดกิจกรรมและเส้นทางการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์ ชุมชนบางตะบูนและชุมชนบ้านแหลม อําเภอบ้านแหลม จังหวัดเพชรบุรี. วารสารเพื่อการพัฒนาการท่องเที่ยวสู่ความยั่งยืน, 4(1), 97-114.

อัญชลี ศรีเกตุ. (2565). การจัดการท่องเที่ยวโดยชุมชนสู่วิถีที่ยั่งยืน. วารสารวิจัยมหาวิทยาลัยเวสเทิร์น มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 8(2), 270-279.

อาภาพร บุญประสพ, ศิวาพร พยัคฆนันท์, พัชราภรณ์ เกลียวแก้ว, ธราธร ภูพันเชือก, ดารณี สุรินทรเสนี, อารีรัตน์ สมานดุษณี, และ ปีย์วรา พานิชวิทิตกุล. (2564). การพัฒนาศักยภาพคนในชุมชนเพื่อส่งเสริมระบบการจัดการ ท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนของท้องถิ่น จังหวัดสุรินทร์. วารสารการบริหารการปกครองและนวัตกรรมท้องถิ่น, 5(3), 15-30.